Oud brood en nummers!

9 oktober 1970 met dank aan de Geldelander en Marcel Degen

Kijk zo kun je veel schrijven, anekdotes beschrijven, uit het verleden? Zonder bewijzen is het maar een verhaal, zoals de kranten vaak er mee vol staan en bestaat er ook een werkelijk verhaal? Buiten al de roddel er rond om heen! Nu kan deze foto ook uit de brug komen, onderdeel van de geldelander krant, wiens hoofdkantoor daar net op de hoek zat, waar de fotograaf zonder veel inspanning, vermoedelijk via een dak auto, gestrekte arm of geleende trap deze knappe zwart-wit foto maakt, terwijl ik pas veel later, verdrietig, ontdaan moest begrijpen dat mijn persoonlijke bezittingen, Indonesische-paspoort en hand geschreven brief, met alle familie namen in Nederland en Zwitserland van Mackay/Mackay/ Mackaaij/Mackaay/Makaaij/Makaay door mijn moeder gewoon Mackay genoemd,vermeld stonden, zodat ik mijn familieleden zou terug kunnen vinden, zo zat die brief daarna in mijn hoofd en met de jaren verbleekte de inkt?Heel misschien hoopte ze wel dat ik heb de groeten van haar zo doen? Als je zoveel rare dingen in het leven mee maakt? Zo gek of bont dat mensen je ongeloofwaardig aankijken of moet ik meelijwekkend zeggen? Zelf zo erg dat ik het jaren verborg, niets van wilde weten, nog aan wilde terug denken, het totaal ontkennen, vandaar die lange leren motor jas, gekregen van Gerrie Bosman, die zelf later van zijn eigen ellende, een einde maakte aan zijn leven, Willy C wiens paden zich kruis de, in de Hezestraat en later eigenlijk overal, me pas vertelde hoe dit was gebeurd, dan snap ik zijn briefje beter van ( ik zal het nooit meer doen) wat een afgrijslijk gebeuren, voor zijn moeder en naaste! Zo zitten er zoveel verhalen en gedachten achter deze foto, de toeschouwers, brandweer mannen, die misschien alleen dachten, hoe krijgen we dat vuur snel uit? Wel is het een foto uit de tijd dat de benedenstad gekraakt werd en de dakloze, drugsgebruikers in iedergeval oogluikend door de gemeente Nijmegen een dak boven hun hoofd hadden, bij menigeen, was een matras en wat schamele spullen het enige wat de kamer, be herbergde, buiten verdwaasde schimmen, die snachts tot leven kwamen of helemaal niet!

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s