Na al dat zoeken en pluizen, nadat paden zichtbaar worden, je zelfs achter de horizon kan kijken, voor je zelf horizontaal achter die zelfde horizon verdwijnt? Denk ik aan al die berichten, op sociaal media, b.v foto zoekt eigenaar of zoekt namen?, wie weet, of kent, heeft gekend, dan wel in zelfde kamp gezeten met, terwijl de kans op antwoord nihil is, vaak niet uit eerste hand! Vaak is het de oplettende 2e generatie, die uit verhalen van vroeger, de sleutel komen aandragen, of na de vraag over de foto heerst een ijzige stilte, omdat de DOOD reeds toe geslagen heeft of reeds de overlevende uit die oorlogen! Als nog de hele familieleden heeft uitgeroeid, de genadeklap heeft uitgedeeld, het geschiedenis boek van deze of gene familie definitief heeft gesloten, de enige troost zijn de overlevende van deze tot Doofpot gebombardeerde Nederlands-Indië geschiedenis en het staart stukje Indonesië, zij die kwamen over die loopplank of via de lucht, zij die alles achter lieten, ook hun land? Volgens politiek en regeringsleiders viel het allemaal wel mee? Dat is meestal de uitspraak van iemand! Die er niet bij was of aan de lijven heeft ondervonden! Laat staan, het geestelijk gevoel heeft mee gemaakt, welk een Exodus nu eenmaal met zich mee brengt, dit wuif je niet even weg? Na maten de jaren verstreken, doordringen, verwringen, komen beelden naar boven, geluiden en geuren, gedachten, die niet passen in waar we nu zijn! In bejaardentehuizen weten ze daar alles van! Hoe verwoed, de bliksem afleider word in gezet, omdat im mensenlijk verdriet te, verzachten en ondertussen krijgen ze nog een schop na, 77 jaar het zal je maar gebeuren!