Terwijl ik door die landschappen rij, dan denk ik en zie jullie al denken doe je dat dan? ja dat doe ik en veel erger, het is als of ik snap, wat een ieder alweet, maar voor mij een nieuwe ervaring, voor het eerst, zie ik mijn eigen stomheid, ik zie een kasteeltje zo klein, die heeft iemand gemaakt, die dacht waarom niet, ik zie een hippy bus die daar al langstaat want hij stort helemaal in, bijna, dat is iemand die zijn droom gevolgt is op een andere plaats een ander land en om die bus daar is een huis een bedrijf gemaakt, dat is gegroeit en misschien dat die man dacht, waar ben ik nu toch aan begonnen en dit laaste herken ik, dit doet me aan Jan creamer denken of hoe je zijn naam ook schrijf en zag later dat ik ook op een foto sta, maar dan met mijn rug na de andere kant in Jo,s Kelders in Nijmegen, waar Jo Henderiks de baas was met zijn maat, die een beetje mank was en een pruik op had, waar Peter Safarie en nog een paar, de muziek verzorgde, Jan was daar op bezoek, zodat er nog meer mensen zouden komen,van een kroeg die toch al vol was, waar ze zelfs uit Spanje Thomas haalde en hem in de coctail bar stopte en als die er een maakte dan werd je licht in je hooft en iedereen om je heen, dat was niet erg want je was toch wel verloren.
Terwijl je die kilometers weg trapt en je om je heen kijkt dan denk je, soms wel eng, je betrapt je zelf er op dat je speelt met gedachtes die tegen de grens aanliggen van boven het verstand, maar hoe kan ik dat verliezen wat ik toch niet heb? dit is dan de redding, dan moet ik aan Freek de Jong denken aan al die andere, die denkbeeldig dat uit drukken op een podium en dat zie ik me zelf niet doen, dat hoef ik niet want ik zit op een snel weg en daar moet je opletten en dat is maar goed ook, want zommige kunnen dat niet na vertellen, daar zie je de afdrukken van en andere zijn snel weg gehaald, anders zou niemand nog durven rijden, terwijl Jose, pijn in zijn kop heeft, van al die drank, omdat hij wilde genieten van die familie en vrienden, die hij weer even zag, die de tijd via een fles probeerde te vangen, tetemmen, stil tezetten als een klok, dit brengt me op Freek!!! dat is de zoon van Brechje en misschien is die wel vernoemt naar Freek de Jong, ik was daar niet bij, toen hij geboren werd, dus misschien zou je wel kunnen zeggen dat hij een nazaat is, van een naam, nou zo,n senario kon ik niet bedenken, buiten de naam van mijn dochter Mercedes, maar dat is anders?
Freek en ik hebben iets zamen, ik heb Freek jaren kunnen laten geloven dat er een mannetje op de maan woonde, dit laaste is goed! een kind moet geloven dat er iets is, dat als hij kijkt het net om de hoek is verdwenen en dan de ontgoogeling ontdekt dat hij gefopt is door mij en dan tevens beseft dat dat niet de laaste keer zal wezen dat de wereld hem fopt, zo als we allemaal genept worden, ik had bolke de beer en alleen op de wereld, Max und Moritz, geen wonder dat mijn leven gedoemd was een grote rotzooi teworden.
Met Freek? daar gaat het goed mee, hij heeft de teleurstelling overwonnen en zoekt zijn weg, tussen de glazen bier die hij gelukkig niet alleen hoeft te drinken, vrienden genoeg en zeker als je bier hebt, een keer gefopt betekend niet altijd en eeuwig, dit laaste hopen we zeker voor Freek.
Waar Jose en ik achter kwamen is dat het een voorrecht is om te mogen werken en dat de computer gestuurde wereld niet perfect is, erger nog niet altijd werkt, wil je betalen met je pin pas lukt dit niet, met alle ellende als je geen papier geld op zak hebt, maar dat tevens die wereld om ons heen, alleen maar werk ontneemt, dat mensen zo moedeloos worden in het niet vinden in werk dat ze maar in huis blijven achter een PC van daar uit in een auto stappen die gewoon rijd computer gestuurt, zo dat het niet uit maakt of je een potje zit tekaarten, of een borrel drinkt, dat al deze mensen die geen werk hebben straks vitureel de ruimte in gaan, als of ze naar een andere planeet gaan, net als ik al jaren doe, maar dan zonder PC en dan na jaren terug komen en dan zien dat ze geen huis meer hebben, want de huur werd niet betaald, dat iedereen onder weg is in de ruimte en sommige durven nog verder tegaan en komen misschien wel nooit meer op aarde terug en dit is goed want er is toch geen werk voor ze en al deze mensen die hebben wij ook niet zien werken, terwijl er werk genoeg is, wat wij teminste dachten als leeken, dus terwijl wij door dat landschap reden, zien we op een twee mannen, niet Spaans met een prikker en een plastikzak, de berm in duiken en we dachten? tenminste dat neem ik aan dat Jose dat ook dacht, hoe halen ze dit in hun hooft??? op de lengte van achthonderd kilometer, twee man in zetten om te gaan werken op zondag morgen op een paar vierkante meters van de snel weg en dan zeggen ze dat ik niet goed bij mijn hoofd ben?
Geen wonder dat mijn hond, Etoille me vaak zo aan kijkt van ik snap jouw wel, met die trouwe blik van ratteplan van Lucky Luyk en dat de poezen denk, geef mij maar brokjes en ik mijn glas maar even bij vul op dit te snappen, buiten wat al die stieren en koeien denken en als het niet genoeg is ontwaar ik een groot beeld wat een herder moet voor stellen, die daar even alle beesten bewaakt, die heel Spanje overziet en zegt tegen de beesten, graas maar lekker door, geen wonder dat die ooievaars straks weg willen daar, de vleuges strekken en afzakken nog zuidelijker, waar mensen in oorlog zijn, om tekijken of ze daar nog kinder af kunnen leveren, want doden moeten vervangen worden anders is het einde inzicht en dat wil de ooievaar niet op zijn geweten hebben, daar zijn andere mensen voor aanspraaklijk.
Ik maak veel schrijf fouten, daarom ben ik ook kunstschilder geworden en nu schrijver en als schrijver, merkt je dat die tijd omvliegt, ik moet oppassen bij het opgaan van de zon, het aanbreken van de dag, de maan niet op komt en de duisternis gevuld word door mijn kaars en dat ik het zachtjes aan moet doen omdat het gezin slaapt, de poezen naast me en de kippen op stok en Ratteplan naast me, dan denk ik aan de verzekering en het is bijna vijfmaanden geleden, dan zou je al die mensen die verantwoordelijk zijn om tekijken hoe ze je kunnen snijden, zodat ze zominmogelijk schaden hebben van jouw schaden, bij de wet verbannen naar een mobielhome, niets te maren en ik wil niet!misschien dat ze begrijpen dat mensen als ik door staan, zo als ik probeer tebegrijpen waarom landen geen schijn van kans hebben of krijgen.
Dat oog word er ook al niet beter van, had ik gewipt had ik een spaansekraag gehad, maar een oog en dat terwijl ik probeerde tebegrijpen?ik wilde leren, was een stomme vent ben ik, terwijl mijn lijfspreuk is!ik begrijp er niets van, wat voor al in de landen van analfabeten met gejuich word ontvangen, want ook ik ben een analfabeet in andere landen, met handen en voeten.
Als kind terwijl ik de trap afgedonderd werd, kreeg ik een buld en die bult is vergroeit en daar kwam een talenknobbel uit, die maakte het makkelijk tepraten met andere volkeren, dus moet ik als het waren de goede kanten zien van het van de trap afgooien van kinderen, als of dit geprogameert is, bedacht is door de vader of moeder, zo van het is ergens goed voor, dus dan doen we dat ook!
Dit laaste stemt me bedroeft, zo ook die Pen in Frankrijk, waar in, haatgedachtes van familie op familie door gegeven worden, ik weet dat ik me, op gevaarlijk terein begeef, het is beter dat ik het gezegt heb, als verzwegen, het getuigt hoe mensen altijd fouten bij anderen zoeken, zo ook ik, maar niet, die hetze, want als ik goed kan rekenen, dan ziet het er erg eng uit, oke we willen het niet waar hebben, maar het sluipt er in, je ziet mensen al een grote mond krijgen die vervormt word naar een bek en dit zijn naar mijn inziens en zo als de geschiedenis heeft laten zien, tezij deze mensen nooit oren, ogen of boeken en film gezien hebben, toch niet dat is waar we op zitten tewachten en wat zeker niet bij zal dragen aan vrede.
Zo zie dat zo,n trip door het zuiden veel oproept en een waarschuwende vinger op werpt in waar we mee bezig zijn, niet dat ik het antwoord heb, ik kan slecht mijn eigen kleine wereld aanvegen en mooi maken, met daar in, de vrienden,van vrienden, waar gedicht mag worden, gefeest, muziek mag klinken, waar rassen omgesmolten worden tot gelijk en als je niets kunt, dat je altijd nog toeschouwer mag wezen, aanwezig in onze bijdrage in wat wij denken een beter wereld voor iedereen.