Vandaag kreeg ik het bericht, dat hij, die deel uitmaakte van mijn geschiedenis,onderdeel was, van onze onzekerheid, waar is onze plaats, wat kunnen wij er aan doen?? wij arme zielen, probeerde ook maar,iets, lieve mensen te ontmoeten, die ons lieten vergeten, de pijn, aan huis, in huis, waar verborgen voor de buiten wereld, de riemen zwepen er op los sloegen, tot je gehoorzaamde, maar je geest die wou andes, die wou in dat web, van leugens, zich loswrikken, zijn eigen weg gaan, niet dat dat ik vroeg, sluit je bij me aan, maar geesten hebben iets gemeen, die kennen, niet, die grensen die wij op werpen, wallen van zand, of klei, misschien van oude stenen, of aarde, modder, uit gegraven uit de Waal, met baggerschepen, aan gesleept, en dan heb je slepen nodig, die dat slepen, wat je niet kunt slepen, waar je geen kracht voor kunt vinden, om dat je denkt aan een vriend, van wel eer zijn naam begint met Willy, altijd daar, in GS9, dit waren die momenten dat mijn baas, mijn schoenen, vast spijkerde, in de hal, en als die de spijkers in de schoenen sloeg, met een geweldige klap? nou dan wilde die schoenen, wel even rustigwezen, dat gaf mij de kans de bezoekers van de bar, iets in te schenken, me zelf niet te vergeten, dat waren tijden, waar mijn geest niet altijd tevreden over was, want dat snap je, schoenen aan de muur, geesten naast, geen controle uit kunnen oevenen op mij, nog de bar er omheen?? je kunt wel stellen dat een geest het niet makkelijk had, voor mij?? ik beweegde me soepel, als of er geen geest bestond, ik kon praten?? schrijven ,was weer wat anders, je schreef gewoon met een vork, niemand die daar iets van zei, geld genoeg, niet dat zeeuwsmeisje gedag, dat was vroegere, toch, zeker niet in onze tijd in de Grote straat in Nijmegen, GS9, ben je gek, je was al blij dat je je geld kwijt was, voor de belasting dat in nam of erger, dat iemand dat stal, want ook toen bestonden mensen die denken, dat hun, het recht hebben, je geld afhandig te maken, zonder er zelf voor te werken, niet meer, dan je een mes op je keel zetten, of pistool, mijn geest was daar nooit blij mee, laat staan overtespreken, dat waren momenten, dat die schoenen los gerukt werden van de muur, de deur, die als afschijding, diende voor de bar, een tik op mijn schouder en ja, in de schoenen, naar buiten, achter de boeven aan!
Vandaag de dag weet ik niet of het mijn schoenen waren, mijn geest, of het begrip in mij zelf, dat dat niet door de beugel kon en zeker niet als het vrienden van ons waren?
Terwijl ik de Grote straat om hoog loop, links afsla, richting Grote Markt en belandt bij Markzicht, waar de eigennaar, me aan kijkt als of ik een geest ben, bestel een biertje, een voor mij en een voor Willy, die er niet is, die is gebleven in de laaste bar, misschien een lekker wijf?? dus voor mij een goede kans, twee biertjes tedrinken, ho!!niet voor mijn geest, daar kan ik niet aan beginnnen, weet je veel wat er dan gaat gebeuren?? nu jaren later hoort mijn geest, tewijl wij op Mars vertoeven, dat mijn maatje, het minder goed gaat, dit was een schok! laat staan voor zijn vrouw en alles wat daar om heen hangt, wat ik tijden mijn vertek, op mijn reis naar Mars heb gemist, ik hoorde dit, trok mijn schoenen aan en dook naar de aarde, voor ik het wist, was ik er al, rood gloeiend van de wrijving, even afkoelend, sta ik daar in Nijmegen, mijn geest, klapt op mijn kop, want die had vertraging, bij de paspoort controle, die al jaren op geheven was, maar ineens, zomaar, in gevoert was, zonder aan kondeging, wat een duizende van een seconde later als ik en Boem, mogen we paspoort even zien etc, mijn geest had dat vergeten, mee tenemen, dus die schiet terug, waar die vandaan kwam, dan rechts om keer en toen bij mij! wij zoeken Willy, wat denk je?? niets, Nijmegen is verandert, mensen zijn oud geworden, borden staan verkeerd om, te minste zo als ik het voor het laast zag, zo,n duizend jaar geleden, ik heb nog na gevraagt naar Willy, nou dat was een naam van duizend jaar geleden, zelfs Kees bestond niet meer, laat staan Hans, ik zeg tegen mijn geest, al krabbent achter mijn oor?? weet je wat we doe?? we geloven het wel, gauw retoer naar Mars en boem, weg waren we.