In mijn werleld, van woorden

foto Joh 063

Het is als of je nooit even rustig uit je wereld kunt stappen, gewoon doen of je gek bent, de boel, de boel kunt laten, van de taal der Nederlande, daar heb ik wijnig van begrepen, taal op zig, is geen probleem, ik spreek enkele talen, iets over de grens, iets verder als daar waar ik opgroeide, een dorp een gehugt, op school, zo als jullie weten, heb ik de muren, geroken, dus miste ik veel, mijn vingers hadden geen tijd, om te oefenen, in mijn oren, die door mijn geest afgesloten waren, kon ik niets waarnemen! mijn vingers hadden geen kans, een pen, te pakken, steeds is ik en als mijn schoenen het toelieten, wou schrijven, was ik het papier kwijt, of de inkt was op, of mijn pen krom, omdat ik er net, een dikke vette vlieg mee dood geslagen had, die door het openraam naar binnen was gekomen, zonder, toestemming van de meester of juffouw,tevragen, want dat was wel heel normaal in die tijd, je klote aan? en vroeg, mag ik binnen komen? als dan die meester over zijn bril kee!! nou dan wist je het wel, of je maakte dat je weg kwam! of je ging naar binnne, ik denk dat dit een soort voorloper was van democratie, iets wat toen nog niet bestond? dit hing af, van in welke klas je zat, deze vlieg, had daar schijt aan, hete dan ook stondvlieg, niet dat ik daar wat mee opschoot, mijn pen was kapot, dus dat is eigenlijk de reden, dat ik een achterstand op liep, wat schrijven betreft, ik heb slapeloze, eerste uren van de avond, door gebracht met mijn nieuwe vader, tot dat ik bijna!!! bijna inslaap viel op de tafel, waar huis werk, na werk, werd gedaan, was eigen lijk de tafel om te eten, of spelletjes te doen, of de balgehakt van het bord van mijn broertje weg te pikken en een strenge klok, een friezestaart klok, die alles in de gaten hield, wat dat betreft was het een spion in huis, natuurlijk probeerde ik hem te negeren, maar hij niet, zie die zon en maan, dat koper werk, zijn staart zijn gewigten nog bewegen, maar hij is gestraft, voor goed, een man die heeft gewerkt, waar ik ook werkte, de boef, die kwam uit zevennaar, nu snap ik pas, de grens, grens overgang, smokkelaar, boeventuig, die stal zo het binnnewerk, uit die klok, goooide er troep in, de klok liep wel, maar zijn besioneren was en beetje af gelopen, als of de tijd ineens goed was en tot mijn afgrijzen, was ik altijd telaat, telaat om te gaan slapen, mijn ellebogen, zakte weg onder mijn kin, langzaam hoorde, je uit mijn neus een geluid, die onder broken, door een tik, op mijn kop en een stem die riep, niet slapen?ik weet niet mijn leeftijd, maar voor mij was het allang tijd voor een kind om teslapen, terwijl ik dit schrijf kijkt mijn vrouw me aan!!! krijg ik weer dat gevoel, wat heb ik gedaan??? zo ging het ook op school, ik kreeg altijd de schuld, voor wat ik niet een gedaan heb, nog zelfs niet aan durfde tedenken, dit laaste is waar, al hoewel mijn geest daar anders overdacht, die hiled wel van grappen, wat die daagde mijn meester uit, met scherpe vragen, waar zelf mijn meester of meesteres geen antwoord op hadden, en ik stond altijd met een bek vol tanden, vandaar dat de school tandarts er vier uit trok en zei, die heb je niet meer nodig, heden tendagen ontbreken ze me, kom ik ze tekort, want ik kwam andere tandartsen tegen, die de rest er uit haalde, ik ben ook tandartsen tegen gekomen die, nep tanden wouden plaatsen, heb die weg gegooit, niemand die me herkende, met een bek vol kunstanden, die soms je tong, probeerde in teslikken, wat veel erger, in de koekkepan, als een gebakken ei, dat diet me aan Jaap Fischer denken, en het ei zei, nou bij mij was dat andes, mijn vingers vroegen om les en zeker niet om die tik op de vingers, mijn meester werd daar altijd nijdig over, als ik heb te snel af was, meesters zijn soms slechte verliezers, geen wonder dat ik zo slecht Nederlands schrijf, ik ben daar voor op aan raden van mijn ouders naar een dokter geweest, die gaf me pillen?? van die grote witte pillen, tien meter buiten zijn praktijk, stond een lantarenpaal, al heel lang, dus niet gisteren, liep ik zo tegen aan!!! nadat ik daarvoor die pil geslikt had, wat dat betreft was mijn dokter raar? vroeg hij of ik me aftrok?? dat gaat hem toch niets aan, dus ik zeg nee, steek je neus in je eigenzaken, heb je vast genoeg tedoen, gezien de wachtkamer vol mensen was en zijn praktijk kamer, ook, boeken, rijen van boeken, als je aan zijn buro zat, met mijn neus, iets boven dat buro, die indingende ogen, die vroegen, ruk jij je af?? je snapt wel, ik zei, geef me maar goud een pil, zo,n grote, die lantarenpaal ken ik al.
Dus mocht u nu denken dat u alleen bent, het niet allemaal snapt, pak mijn hand, wees snel, want mijn schoenen, willen weer gaan, zeker niet terug naar die klas, zeker niet naar die dokter, niet naar het radboutzieken huis, waar ze allemaal dingen op mijn kop, plakte, aan gesloten op van die onbeschrijvelijke machienes, in Duitsland waar tien wachters me vast grepen en volspoten en terloops mede deelde, dat ze zo!!! iets nog nooit mee gemaakt hadden, dat zelfs een olifant, plat zou gaan van de dosis, ja dan denk ik, arm beest, met je lange slurf, word jij ook al uit gerot, terwijl ik daar op die tafel lag, en dat is lief van die Duitsers, in het gevang, werd ik lek gespoten, als op er een wedstijd gedaan werd, van wie prikt het snelste en het langst, toen ging voor mij het licht uit;
Ik werd wakker bij mij thuis, die klok, die vertrouwde ik ook niet meer, laat staan de woorden, die ik op geschreven had, bijna onleesbaar en zeker niet als je net met je hooft, van de tafel omhoog, probeert tekomen, hopende naar bed tekunnen gaan, eindelijk je verdiende slaap, boven aan gekomen, zie ik het kleed voor mijn bed, ik begin hem alweerteknijpen, stel dat ik uit mijn bed donder, zie de poezen,de hond, alweer rennen, blij zijn, verder kom ikniet, ik lig in bed en slaap, ik ben bek af.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s