Is een gewoon verhaal om de dag door te brengen, tewijl je beseft dat je niet de enige bent, die verkouden is, ook al liggen, overal om je heen, vieze vol gesnoten papiertjes, pillen, drankjes, gepelt fruit en stinkt je kamer naar ziek zijn.

Terwijl, mijn neus lekt en ik de rol wc papier niet kan vinden, waar van mijn vrouw zegt dat het in de kast ligt!! heb, alle kasten na gekeken en zo als jullie vast wel weten? in een Mobielhome heb je maar een paar kasten, niks gevonden of een smoes van mijn vrouw, of wel het begin van Altsheimer, dus ten einderaadt op de bekende Indo wijze, je neus snuiten, een glas water klaar zetten, met een asperin er in, toetert voor op straat een auto, dus ik naar buiten, das Jo, die was er gisteren ook en voor gisteren, ik roep hoi, hoe is het met de nieuwe hond? Had hij me gisteren verteld, dat konden jullie niet weten, maar nu wel! Nou niet zo best, wat dan? Die is bang voor me! krab me op mijn hooft, roep dan, moet je brokjes hebben? Ja?ja dat is een goed idee en geef hem vier brokjes met uitleg, en de waarschuwing, kijk niet in zijn ogen.
Ja niet iedereen heeft verstand van dieren, gaat hij een week lang proberen, wat een geduld, effijn ik word op de hoogte gehouden.
Waarmee ik wil zeggen, altijd als ik het idee heb, wat tegaan schrijven, is er wel iemand of iets, wat mijn, toch al door alcohol beschadigt geheugen,tegen houd, ga dan maar de draad weer op pakken, waar was ik ook alweer gebleven, vanmorgen rond 10.00, mensen willen altijd dat je enigsinds de juiste tijd aan geeft, kwam de Portugees, dat is een inwoner van ons dorp, en als die komt, dan weet je het wel, herhalingen van verhalen, van weleer of gisteren en soms vandaag, dus zoiets gebeurt alleen maar, onder het genot van een glaasje wijn.
Zo je bent ziek??? zegt hij, dan denk je bij je zelf, kon beter gaan met me, weet je wat? zal straks eens bij me thuis in de kelder kijken of ik een fles Portugeese cognac voor je heb???
Ik gelijk!!, doe er dan maar twee, hij zijn glas,met wijn leeg kiepen, in dat dorstige keelgat van hem en strompeld naar buiten, als je uit een Mobilehome naar buiten stapt, nou dan weet je het wel? en zeker als ik! die afstap gemaakt heb!, bestaande uit!!!! en nu moet ik wel even naar buiten gaan kijken, om niet zomaar iets te vertellen, 12 grijze blokken, in tree vorm met daar boven op twee korte stukken balk, die net van die dikte waren, zo dat je niet gelijk de afgrond in stort, die laaste twee willen bij regen glad zijn en bij doogte een beetje wibbelig.
Was is nu de gein van dit verhaal, niet dat het onbeleeft van me was, naar twee flessen congnac tevragen, want een ieder die me kent, weet dat je op een been niet kunt staan, dus ik zeker niet!
Maar: dat deze Portugees al jaren het zelfde beloofd, of de flessen zijn gestolen, dan wel gevallen of zijn zoon heeft ze op gedronken,of hij was het vergeten, dus jullie snappen wel, ik voel me beroerd, nog heel even; had ik de ijdele hoop!!!! dat hij langs zou komen, weer tegen beter weten in!!!
Dus van ellende zuip ik dat glas asperine maar op, gatverderrie wat heb ik daar een pest hekel aan, het eerste uur, smaakt niets meer, mijn maag komt in opstand en als ik nog een half uur wacht, val ik van ellende in bed, mijn neus nog steeds lekkende, zit ik weer te denken, hoe was het ook alweer, D of T of bijde, de rillingen lopen over mijn rug, nog net niet van de koorts, dat komt straks wel.
De moraal van het verhaal, dat is een woord, wat leerde ik op school vroeger, een woord wat steeds herhaald werd, maakte niet uit welke opleiding je volgde, stee vast dat woord MORAAL.
Het is als of ik tegen beter weten in, wil geloven, in die brave Portugees, met ander woorden, geef nooit de moed op, in het vertrouwen in de mens, Maar de MORAAL, de moraal geleerd op school, Daar, heb ik heel wijnig vertrouwen in gekregen.