En zo kwam ik gisteren zo als bij een bliksemschicht getroffen, uit bij een foto albumpje van Mijn zusje die ze mee genomen had uit Amerika, daar we door de overstroming alles kwijt waren en daar vond ik de foto van mijn moeder terug, dus niet die ik op mijn PC had staan en even gingen mijn gedachten terug in de tijd, zo,n dertig jaar geleden toen ik van die onbekende vrouw een foto kreeg, waar op ik voor het eerst mijn moeder zag en U weet, vond het maar drie keer niets, toch was mijn pupil gefocust op deze afbeelding waar ze dan ook dertig jaar zou blijven hangen, maar gisteren ontdekte ik iets op die foto, waar ik nooit eerder op heb gelet, ik zie een man achter mijn moeder staan en naast hem nog een man, waar van ik alleen een stukje van zijn linker schouder zie, achter zie ik een muur met een plant, met naar ik aan neem groenen, wijd vijfvingerige bladeren en een witte bloem, de man achter haar, waar ik gekscherend al van fantaseerde dat de foto gemaakt zou wezen door mijn vader, ex of vriendin of vriend, zit ik nog even te kijken of deze man een uniform draagt gelet op zijn arm die naar beneden gericht is, het geeft geen duidelijkheid, maar als ik naar de leeftijd van mijn moeder kijk kan ze hooguit onder of net boven de twintig zijn en dat brengt me op de jaren negentien zes en dertig tot begin negen tien veertig, was het toen haar vriend, verloofde? Zo gaan er vragen door mijn hoofd, als ik de mond, lippen en het stukje oor en neuspuntje van deze iets donkere man zie, dan denk ik aan het Armeens rijk en kwam zelfs de sultans zoon in beeld, die vermoedelijk van uit, Zuid Afrika stamt, misschien zijn vader, de sultan was vroeger met kamelen of paard, misschien een hele stoet naar Istanboel vertrokken, voor handel en slavernij en is toen door gereisd naar Armenië waar hij zijn paleis neer zette? Natuurlijk begrijpt U dat mijn fantasie op hol slaat, maar sla ik de plank echt mis? En hoe zit het verder! Hoelang zijn zij gehuwd geweest? Ik weet! ik moet geduld hebben. Blijft de periode van de Jappen oorlog, tot ze mijn vader ziet rond eind negentien zes en veertig en het jaar daarop met hem trouwt. Dat is een gat van zeven jaar of meer, als we tenminste dat gat gedicht hebben van haar zestiende tot twintigste jaar en het gat van twintigste tot negentien zeven en veertig. Als je gewent bent aan, een gecompliceerd leven en daar mee opgroeit, wil je helemaal niet dat alles zo eenvoudig te verklaren is, dan is de lol er snel af, het moet sappig blijven, zijn, herkauwen, is goed voor je tanden, zei mijn pleeg Opa en vader altijd en die konden dat zeker weten, wat dat betreft, bij tijd en wijlen luister ik graag naar oudere mensen en nu ben ik daar omdat weer door te geven aan mijn kinderen, mijn dochter Mercedes, lijkt veel op mij, die denkt, wat klets je toch, ouwe.

Snapt U die opwinding die euforie van mij, die ontdekking, dat zien van iets, wat daar al die jaren was, om te zien en je bent zo blind, je overziet gewoon het totale van die foto, verblind, door de aanblik van je echte moeder.