Dat niet alles uit mijn duim gezogen is, zie foto, de rest wel, wat is de waarheid? En bij die waarheid kunnen er nog wel een paar gekke verhalen van mij bij, nog niet zo lang geleden zat ik op een fiets en dit is na mijn zestiende een zeldzaam beeld, van brommer, naar auto toen lang motor en door het vele alcohol gebruik heb ik de motor maar in geruild voor een auto definitieve, want levens moe ben ik nog niet, die zeldzame keren dat ik op een fiets ga heeft een rede, of ik heb geen geld voor benzine of de auto is kapot, of ik denk dat het even goed is te gaan fietsen tegen overmatig alcohol gebruik, dat zijn die zeldzame momenten dat ik iets wil veranderen in mijn leven, de eerste dag op z,on fiets denk je wat is die weg toch stijl en lang, na drie dagen is dat anders, dan vlieg je over die weg als of je jaren gefietst hebt en terwijl je fietst denk je gelijk aan Boudewijn de Groot, met zijn liedje de eenzame fietser, die deun is er niet uit te krijgen.
Je ziet het landschap ook heel anders en een nieuwe wereld gaat voor je open, nou ik was blij dat ik weer in de auto kon, want met een bek vol vliegen en ogen rood gewreven door die zelfde krengen, dan zet ik liever de ruiten wissers aan en als het moet sproei ik de ruiten schoon van al dat geteisem, ik een alternatief gevonden, zo hoef ik niet te fietsen nog auto rijden, ik schrijf, dat scheelt me een hoop benzine, verslijt geen banden, rijd niemand dood, krijg ook geen bekeuringen, heb alleen een verzekering, voor de zekerheid, mocht iemand in nood wezen, hulp nodig heeft, of mijn dochter die op gehaald moet worden bij haar vriend of vriendin, de hond die schijt uit zich zelf, schoenen hoef ik ook al niet meer aan te doen, scheelt me weer zolen, waardoor de schoenmaker wat minder vlees op zijn bord heeft, dan word hij collega van me, want mijn bord word ook steeds kaler, lijkt een beetje op mijn hoofd, daar is die haardos ook aan het uit dunnen, heb laats met een spijker een gat in mijn buikriem geslagen, er moest een gaatje bij, vroeger schoof je gewoon een gaatje verder, nadat je bij de chinees was geweest en in Nijmegen toen hadden ze twee goede, Plein 1944 en de Grote Markt, heel toevallig goede vrienden van me, te minste de zonen, een Toeping en de andere Whou Yeng, Toen ik ooit in GS9 werkte pal achter de laatste Chinees, drongen die geuren mijn kamer binnen, dus wat moet je dan? Lekker uit eten en kreeg altijd zoveel dat ik propvol de zaak uit liep en een leuke anekdote, ik heb het porselein uit de vitrinekast in mijn bezit, al is er door de tand des tijds wel wat stukjes af gebroken.
Dit waren die periode dat ik nog liep, vroeger liep ik altijd veel, veelte snel, dit hebben jullie al kunnen lezen.
Achter de kinderwagen heb ik ook gelopen en achter rolstoelen, dat is best leuk, als je toch wandelt neem dan iets mee, je buurman of buurvrouw, die haast het huis niet uit komt?
Een gedachte over “Ratelslange stront, niet elke dag”