Het jaartal weet ik eigenlijk niet meer precies, wel dat ik op een dag bij mijn pleegouders op bezoek ging, waar we gezellig in de woonkamer zaten, na een poosje stond Jan op en ging naar boven! Even later hoorde ik hem naar beneden komen, deed de woonkamer deur open en zei? Dit heb je van oom Co, erfstuk voor na zijn overlijden, maar vraag me niet? Waarom? Er zat namelijk een briefje bij? Voor Bart, natuurlijk staarde ik verbaast naar de dame die me aankeek, ergens half verstopt tussen de spinnen webben, dat was de uitstraling van het schilderij, maar ik had geleerd! Één gegeven paard kijk je niet in zijn bek! Dus deed ik dat ook niet, er zat een vergulde gouden lijst omheen, waar achterop een stikker zat met de naam van één kunsthandel uit Den Haag en achter één doorzichtig plastiek hoesje één kranten knipsel, betreffende de schilderes, dit schilderij is trouw mee gegaan, naar de ateliers waar ik werkte, waar die strenge blik mij achter volgde en in de gaten hield! Was dit ? Oom Co zijn gedachten, dat ik goed mijn best zou doen? Want ondanks dat ik het krantenbericht had gelezen? Was de reden me nog steedsniet echt duidelijk? Zijn liefste neef was ik vast niet? Stortregen, noodweer in 2017, overstroomde mijn huisje, met eigenlijk alles wat ik bezat, die nachtmerrie, herhaalde zich 7 X in een week, bij het opruimen de week er na, met gelukkig veel vrienden, kwam het schilderij en lijst in stukken buiten, om te drogen in de zon en de totale ravage voor de verzekering tentoon werd gesteld! Het krantenbericht was naar God en de lijst? Op de schroothoop, maar het schilderij was op een triplex bord geschilderd, wat verborgen was achter het karton op de achterkant, dat het geen doek was? Wist ik wel! Jaren later heb ik, met een vergrootglas geprobeerd de handtekening te ontcijferen, zonder resultaat, achterop stond wel in sierlijke snelle letters, met potlood geschreven één naam, één straat naam en nummer en de stad leiden? Niet anders verwachtend dat dit uit studie periode van oom Co zou wezen? Terwijl ik gisteren bedacht, een achter nichtje dit schilderij te schenken, zodat het in de familie Meihuizen zou blijven, nog voor ik deze wereld zou verlaten, bekeek ik vandaag, via internet de naam die achterop geschreven stond Giselle Kuster Groen Hovenstr. 8 Leiden en met vette letter op de kop een 10, vermoedelijk nummer uit een expositie van haar, maar kijken naar het portret (zelf) of iemand anders? In een klooster geschilderd,? zich zelf als een non? Uit een vorig leven of in de toekomst? De mix style van het wapen als ondergrond voor haar handtekening ( bijna onleesbaar) maar juist daarom fascinerend, geschilderd op één gehavende triplex bord, geeft misschien ook haar armoedegrens weer, verwoed nog enig geld te verkrijgen om van te leven? Het geheim van oom Co, zat hem niet in al het opgenoemde verhaal? Het is terug te lezen, als je op haar naam zoekt! Omdat ik geadopteerd was en uit Indonesië kwam! Was het “die” link, wat oom Co de gedachte bracht? Deze geef ik aan Bart, natuurlijk had hij het ook aan zijn échte achterneef Rob Meihuizen kunnen geven, maar deze kende zijn Nederland-Indische band en familieleden, het geen bij mij, van moeders kant, van flarden aan elkaar hing en nu mijn stamboom moederskant bijna compleet is vanaf ongeveer 1500, was het vandaag door beslissing dit schilderij over te dragen, aan mijn achter nichtje Fleur, als dank voor haar jaren inzet van het geslacht Meihuizen! En als liefhebster van kunst! Die hoge “macht” die tot deze uiteindelijke ontknoping kwam!