En zo in dat op maat gegoten harnas, geperst en met een schoenlepel ging het allemaal veel sneller, maar niemand die ooit dat harnas gecontroleerd had? En de brieven van toen, zo lang geleden, overgebleven uit de Erfenis van mijn lieve pleegouders, die slechts in begeleiding van de jeugdzorg, zij die het juk bedachten, over mijn toch zo tengere en gehavendere schouders, terwijl ik me nu afvraag of dat harnas niet? Reeds. In Indonesië gesmeed was, met alle snode plannen er reeds in? Zo strak, dat er geen uitweg, ontkomen was! Zo lees ik dan terug op een klein velletje, ergens uit een klein boekje, de namen en data van mijn ouders, zus en zelfs mijn half broers en zusjes, mijn Nederlandse opa en oma en dat ze op moesten schieten met de adoptie! Want? Haast was geboden! Want anders zo ik zonder ooit in Amerika geweest te zijn, het Amerikaanse staatsburgerschap krijgen, daar mijn vader het Amerikaans, burger wilde worden, dat te voorkomen zat reeds in gebouwd in het harnas vermoedt ik! Bij deze zelfde papieren, vond ik rapporten 1964-1965 en 1965-1966 en daar stond duidelijk de impact van deze adoptie, niet alleen officieel de naam veranderingen, maar ook het eerste jaar nul verzuim? Door die impact in dat tweede jaar gingen de cijfers schrikbarend omlaag, door de bezoeken aan de rechtbank en een week waarin ik weg liep van school, waar de school vertwijfeld belde of ik als je blieft, terug wil komen, want de leerlingen waren in staking gegaan? Wat een eer? Maar ik zond op wraak, dus 4 dagen later ging ik weer naar school, nog een baantje er achter aan en avond school! Maar dat Harnas zat niet lekker, dus zwerven en Nederland is dan groot en dat harnas werd er niet lichter op? En ik dat toen zelf al niet begreep? Waar en waarom dat harnas klemde, omdat dit met waarschijnlijkheid voor heel iemand anders was gemaakt? Bedoeld voor een heel ander persoon, als dat! wat van mij geworden was in de loop der jaren bij die landing op Schiphol, als of het helemaal geen zachte landing was geweest! Eerder een crease, een te pletter geslagen kind, slechts bij elkaar gehouden, door de kou, die hem omringde, te zien aan zijn adem, die het landschap de landingsbaan, veranderde in witte sneeuw! Al vorens warme armen hem omklemden!