Onder de door mij ingebeelde, opgetuigde kerstboom, waar natuurlijk de cadeautjes ontbraken en de kerststal, kreeg ik hele andere geschenken? Het duizelde me een beetje, door die inkijk in tijd en ruimte, nieuwe tantes, nieuwe ooms? Geen surrogaten, geen net als of en dan niet eens meer beter weten, het vervormen van de werkelijkheid, iets waar men zo druk mee is( in de geschiedschrijving) en ik zat daar midden in? Als of al die drugs niet genoeg waren? Werd ik bij mijn aankomst in Berg en Dal bedwelmd met de wens van twee ontzettend lieve mensen, die hun droomwereld, droomwens in vervulling brachten en zo kreeg ik nette kleren voor als we naar ooms en tantes, neven, nichten, opa en oma gingen, misschien scheelde het in beladenheid, dat van mijn pleegvader zijn ouders allang heen waren gegaan? Anders was ik natuurlijk het spoor helemaal bijster! Geraakt! Later kwamen al die vrienden bij! Die geen vrienden bleken of die ik kwijt raakte door mijn totaal verwrongen gedrag, waar ik gevangen zat en iemand de sleutel weg gepleurd had? Zodat ik de weg compleet verloor! En nu onder die ingebeelde boom kwam het echte verhaal boven, nog echter als dat kerstverhaal, waar je als kind met rode oren en verlangen naar luisterde, zelfs al zijn ze allemaal dood! Het maakt me blij, kun je de verwarring begrijpen? Maar ook die nieuwe bril? Die andere kijk? Dat ander landschap? Die andere ingebeelde kerstboom en dat compleet andere kerstverhaal?Met vier ander wijzen bij de stal en een ster! van uit een heel andere hoek belicht, een herschreven boek, waarin oorlog, nederlagen, verlies, dood, weeshuizen als een rode draad door de geschiedschrijving ging en dat ik daar met hun, maar ook dankzij mijn pleegouders? Die rode draad heb mogen doorknippen!