Het is pas geleden, dat ik weer contact kreeg met dat onbekende verleden en een oude dame 92 jaar, met haar zoon wat foto’s uit gewisseld, want ook aan de andere kant was weinig bekend, dit is wat een oorlog doet al sprak men over vrede in het thuisland! En ging mijn oom met zijn nieuwe vrouw van Nederlands -Indie naar Suriname en later naar Nederland, het verhaal is erg in gewikkeld en nu pas heb ik namen op een rij? Gelukkig heeft een zus via Geneanet verbeteringen aangebracht, maar met dat zoeken, ontdekte ik veel verborgen leed, las ik de pijn en ook, die zoektocht, die abrupt werden af gebroken omdat het noodlot, toesloeg, zoals bij onze voor ouders! Terwijl we gisteren herdachten, ieder op zijn manier, maar de vrede nog niet uitbundig kunnen vieren, daarvoor is ons verleden te lang ontkend! Misschien zijn er enkele die later geboren werden, die geen weet hebben? Het anders ervaren? Zo als mijn dochter vraagt? Papa waar komt die onrust in me vandaan? En dan kun je alleen maar! Vertellen, opdat het een plaats krijgt, zoals nu mijn familie plaats krijgt in de geschiedenis, al was het alleen maar in die van mij! Op dat ik plaats krijg in “mijn” familie waar ik uit weg werd gerukt, toen Nederland al 7 jaar vrede vierde in vredes tijd!