Daar ben je met ons, voor het eerst, zo dicht bij? Zo ver weg! Alles is zo anders, zo hadden wij het ook graag gezien? Als jongste, als kind kritiek. op het randje van de dood? Zo was ik voor bestemt om dit te schrijven, uit te zoeken, tot de bodem? Dit laatste viel niet mee, waar wil je zoeken zonder bodem? Het is de “tijd” die juist was, het computer tijd perk! En zo werden jullie herenigt in mijn geest, terwijl ik aan jullie denk? Voor me uitstaar door het raam, terwijl de bergen om me heen? Me de rust geven of afmatten om die waanzin te verwerken, die weg, die nodig was om tot deze foto te komen!