Batavia-Bandung-Bogor en KNIL!

Natuurlijk kwam niet iedereen zo naar Nederland? En ook niet met een boot als links onder afgebeeld! De zelfde contrasten in tijd? Een paar dagen of een maand onderweg! Erg veel kan ik me niet herinneren, als dat ik in een militaire plunjezak zat, omdat ik zo mijn vader niet in de weg zat en hij voor mijn zus kon zorgen, wel vraag ik me soms af? Mis ik een stuk van de film? Was de Baboe bij ons? Dit meer als een soort zekerheid, voor mijn zus en mij? Mijn vader daar hoefde ik me geen zorgen om maken, begin februari 1952 hoe verzin je het? Hartje winter in Holland en winter? Wat moesten we ons daar bij voorstellen? En dat is dan het gegeven! Een kind moet alles maar laten gebeuren! Wat ik buiten die kou, goed weet? Was de blijheid om daar over die betonnen landingsbaan te lopen, het gekken is, dat het ene moment ik de afstand goed in kon schatten, bij het uitstappen van het vliegtuig en dan toen ik naar opa en oma liep, niet meer weet of dat in een hal was? Wel zie ik me in hun armen vallen! Lege ruimte om me heen! En zo loop ik de deur uit en speel langs de kant van het water(slootje) in Amstelveen, natuurlijk werd deze deur door opa of oma open gemaakt, buiten die kaaiman op de kast met zijn enge groene ogen is er weinig wat me bij is gebleven, tot ik wakker werd in dat kinderhuis! Wat moet dat “erg” geweest zijn? Dat een kind een gat in zijn geheugen heeft, verdringt en verdrinkt in zijn tranen en later in alle andere rotzooi! Ontbreekt alleen de beschrijvingen in Amsterdam, die als zwarte striemen in mijn ziel gekerfd zijn, als of een ploeg vrij spel had gekregen en nu denk in het jaar 2019 aan al die onbekenden, misschien nog wel minder bedeeld en de eindstreep nooit hebben gehaald of dakloos, vertrokken van ellende, naar een ander land? Het land wat ook nooit en te nimmer, dat zal zijn als het land waar ze vandaan kwamen, al zullen veel zich neergelegd hebben en een nieuw bestaan opgebouwd, als of er niets is gebeurd, misschien was mijn begin te heftig en daardoor mijn dwaling als in een labyrint, nooit thuis, altijd onderweg!

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s