Daar is mijn familie! Eindelijk, nu ook eindelijk in kleur, deze zwartwit foto is in Bandung gemaakt, vermoedelijk net voor het vertrek naar Nederland, vol goede hoop, aan de gezichten te zien? En tevens zien we links de man die op de Japanse kamp kaart, word vermeld? Niet bij naam! Wel huisnummer en straat waar hij toen woonde, of zijn bedrijf had, waarvan ik in documenten zag dat de eerste man van mijn moeder, ook daar gewerkt heeft, net als een oom en mijn eigen vader, ondanks dat ik hem niet heb mogen kennen, net zomin mijn tante Eleonora en de andere afgebeelde personen, die zouden later in het onderzoek een naam krijgen, gelukkig maar! Anders was het gewoon een stomme, stille foto geweest en die kleur? Geeft nu net even dat stukje leven terug, zodat ik na kan genieten, van alles wat ik heb moeten missen? En ook zij? Ook hun verhaal? Is nooit echt uit gesproken, wel flarden dreven naar de oppervlakte en via FB kreeg ik contact met het verleden, met neven en nichten, aangehuwde, verre familie? En het DNA? Doet zijn werk, steeds duidelijker word de familie van mijn vader? Die door het onderzoek naar mijn moeder, aardig onder gesneeuwd was? DNA trekt dat nu recht? Maar het was Meer als negen jaar ploeteren en nog steeds, elke week weer iets nieuws! De zee stroomt terug en neemt me mee!