zo moest die ruimte leeg, nadat ze daar jaren stonden, ver uit het gezicht meer als honderd schilderijen en met dat, beelden van expo Kekerdomse molen, in het Kerkje Persingen ergens eind 1979, meubelzaak, kledingzaak, eigenlijk wel overal! Zo komt Dante me te gemoed, van uit het boek “De Hel” vertaald door prof. Jaques Janssen en het gezang van Carolus Magnus uit Nijmegen! met niet te vergeten Stan Hollaardt, die met zijn koor, de geschreven text smeuïg maakt, als jus het laatste avondmaal? Zo zag ik de tien geboden weer opdoek? Das beter en zo word het DNA verwerkt, die bewijzen moet, dat de kunst van schrijven! Een goed koor, met mooie keelgeluiden en een voortreffelijke dirigent, best zamen gaan met een schilder, die dansend door zijn ruimte wandelt en het penseel? Naar het doek brengt! Terwijl de cd draait? De bladzijde omgeslagen worden, verwisseld een doek, maagdelijk wit! Nog even voor ik haar neem, beslag leg voor goed en zo beland ik in Moulin de Bagenols, terwijl de hitte me te gemoed komt, de hitte het avondrood, angstaanjagend gekleurd? En het laatste oordeel over deze aarde uitgesproken is? En zo denk ik aan die Inka’s? Die dit al eeuwen geleden voorspelde en als ik rondom me beluister, dan slaat de schrik om mijn hart! En toch met al die kleuren, zelf schilderijen van waar ik denk, hoe heb je, ooit zo iets lelijks kunnen maken? Zo afstotend? Dan is het niet meer, wat wat het leven soms ook is? Afstotend en zo denk ik terug aan vrienden die niet meer zijn? Dit laatste kan op vele manieren! En de goed gevulde flessen, feesten? Ja dan kan ik terug kijken! Op een mooie tijd? Met mooie mensen? En die enkeling, naarling of monster, etterbuil, zelf ingenomen? Kan aan die schilderijen niets veranderen, dan slechts beschadigen, stelen? Of moet ik het als lenen zien? Wat zal het me interesseren, het leven wat me nog rest, zal aan mijn nieuw werk, zeker zijn invloed hebben en zichtbaar worden, maar voor dien, hoop ik op een uitnodiging? Een expo na zoveel jaren? Waarom niet!