Omdat elke foto, een nadere uitleg nodig heeft, kan ik niet om deze heen, KLM doet me denken aankomst midden februari 1952, zijn eis koude aankomst, KLM doet me dus denken, aan mijn vader die daar een paar jaar later als tijdschrijver werkte en aan oom Henk, die daar ook werkte en altijd gevraagd werd? Je vader dit, je vader dat? En dan lachend vertelde dat die vader zijn broer was? Henk was een nakomer, twee jaar ouder als ik en deze pet? Hebben we ook als aandenken gekregen, tijdens een familie reünie? Nu had ik altijd iets met jaartallen, ook op school, wat een gestamp? Wat een herhalen en dan een mager 6 of 7 te halen op school? En zo werd alles in mijn leven om en nabij? En misschien gebruik ik dit excuses wel, omdat ik ouder word en het gewoon niet meer kan herinneren exact? Wat ik wel weet, dat ik de familie leerde kennen, veel verhalen los kwamen, foto’s, daar waar ik ook behoefte aan had, terwijl mijn dochter vrienden was geworden, met haar nieuwe neven en hun hond? Zo’n hond waar je niet van gaat niezen en zo lekker aan voelen, als je ze aait, is het of ik de haren van mijn dochter voel! Teven denk ik aan de jeugd?Waar van je zou wensen! Dat kinderen zonder zorgen van menselijk falen, zouden kunnen opgroeien! Zorgeloos, gewoon blij, zonder masker, zonder therapie, zonder gevangenen te worden van dat wat hen is aan gedaan? Dit laatste is wat met het meest bedroeft, misbruikte kinderen in welke vorm dan ook! Mishandeld of geestelijk en dan gevangen zitten in hun zelf of sadisten worden of erger, zo als de verkrachte, misbruikte, vaak tot de prostitutie word gezogen! Dat sneeuwbal effect, waar de wereld van binnen en buiten? Niet mooier op word alleen aantrekkelijk voor de aasgieren! In grote steden of dorpen, waar iedereen een oogdicht knijpt, als was de zonnestraal te vel!