Een stad, waar alleen nog de rijke het recht hebben of rijk wordend in de toekomst misschien, hopende zakenmannen, in hun wagens rond kunnen rijden, waar het voetvolk het trottoir rest, die moet delen met tram en bus en duizenden bezoekers, zelfs Russische taal werd, gesproken, geen glim van geweld op de gezichten, nog de kinderen die om hen heen slenterde, sprongen, dartelde, oppassend, niet in een verdwaalde hondendrollen te stappen, dit laatste gold ook voor me zelf, terwijl de zon genadeloos zijn bezoekers dwingt, stegen en pleinen te gaan bezoeken, waar de terrassen al uitpuilde,  van vorige horden bezoekers, hongerige mensen scharen, knippen een plaats in de schaduw van de bomen, vulde de stoelen en schoven aan de tafels, die afgedekt werden van boven, door enorme parasollen,als of de tafels hoeden droegen? De doshaar, boshaar, verschillend van kleur, de sla blaadjes op de, borden en Citroën geel, roodvlees, witvis, cola, bier? Hier en daar een mus, daar iets meer! Zo weer om de hoek, in die hitte, die stank ,die een grootstad in zich heeft, als je de straten. Niet tijdig schoonspuit met schoon water en sommige mensen ook zou moeten verfrissen, terplekken, dat gekwetter op de achtergrond, geroesemoes, hier kennen ze niet echt “de appelmoes”, terwijl jongelui de smaak verliezen en het menu, geen echte kok meer, nodig heeft en die koks school wel op gedoekt kan worden, dat geld ook voor de bediening, een arrogante blik die je ergens anders zou, verwachten in een Apple Store bv, want de naam winkel is minderwaardig, zo algemeen, waar je blij moet zijn überhaupt zo’n, Apple te mogen kopen of je er verstand van hebt of niet, poen telt? Zo zie je al die yuppen, yuppen wezen en het zijn er zoveel, dat het oervervelend is om er een te wezen, ze stralen die verveeldheid ook uit, lamlendig, vlasachtig blond of zwart haar, vet of niet, saaie kleding, minder saaie auto’s en kleren, slobberig, niet echt zittend, dus wat heeft het voor zin al die snelle wagens? je mag toch niet sneller als is aangegeven op de borden langs de weg en dat moet wel een klap in het gezicht wezen, dat ondanks alles, je gewoon een lul blijft, net als iedereen, zelfs die president, bij de ene geliefd vooral die bij de banken werken? Door andere groepen gehaat, terwijl zo’n, keffer me aan kijkt, van meen je dat echt? Duidelijk is in een stad, als Montpellier! dat een straat of naar boven! of naar beneden loopt, ieder geval met jou of je nu wil of niet en dat je de rekening na de voorstelling op je bord krijgt gepresenteerd door of een mooie bink of lekker ding of daar tussen in, zo komt die tram voorbij, veel geruislozer als in Amsterdam zijn vorm veel moderner, terwijl alles daaromheen de oudheid uitstraalt, waar oud bollige kunst, op is, afgedrukt, terwijl het de stad van de grote Art- school is, dus wel beter zou kunnen? ge en verbodsborden, ouderwetse diesel bussen, stinken en af en toe een toeristenbus rood als of je in Londen waand! Gelukkig zit ik nu in een stille zijstraat en het verschillend taal gebruik neemt toe en ook mijn drang, naar een wc en soms komen meisjes langs in korte broeken, benen zo wit! Dat het lijkt of ze net terug zijn van mars! en ik van ellende om een glas melk vraag!