En zo vond ik kranten berichten, die vertraging hebben gehad, als of ze geen zin hadden het nieuws eerder weer te geven, als of het niet goed uitkwam, als het eerder in de krant zou staan, uit de stukken snap ik wel waarom? Nederland was indirect toch nog met een ijle hoop bezig, hoopte nog enkele jaren, dat ze toch nog belangen konden behouden, Engelse en Amerikanen,1951-1952 deden daar ook niet voor onder, die steunde rebellen, met geld en wapens, via de lucht en BPM, deed daar ook aan mee en tussen de regels blijkt ons achter gebleven leger en marine, die daar waren met de weder opbouw, geen schone handen te hebben, terwijl die rebellen? een ander beroep hadden gekozen? volgens Westerling, die communisten, Darul Islam en het leger zelf, iedereen wilde de macht hebben en daar tussen in zaten de bevolking waar onder valt te lezen, de Indo’s, arme bevolking, hoeren en mensen op de straat stierven van de honger of gewoon de keel werden door gesneden, dit laatste was de snelste dood, waarom komen deze berichten pas in de krant tussen 1952 tot 1959 terwijl de aanzet van bericht er niet om liegt, terwijl de bezittingen naar de staat gingen, mensen van de ene dag, op de ander alles kwijt waren, voedsel schaars en die wijzende vinger, naar verdachte elementen of gewoon rivalen in het leven, een soort kliklijn, dan wel in een andere tijd en drastische gevolgen, folter of dood, vaak onverklaarbaar gebleven.
Een politiek steekspel waar de bevolking het slachtoffer van werd en ondertussen de boten met vluchtelingen richting veilige haven voer, waar ziekte aan boord uitbrak of mensen gewoon dood gingen, getrakteerd op een zeemansgraf. Natuurlijk waren onder deze vluchtelingen wel gestelde, zodat je verschillende klassen had aan boord en zo de overtocht verschillend werd ervaren en zo had je de derdeklas die weinig of geen bezittingen bezaten, dus aan gekleed moesten worden, tegen de gemoed komende kou, van de welgestelde Indo’s met Indische titels, moesten gelaten toekijken hoe hun titel op de burgerkaart door gestreept werd, waardoor ze ter plaatsen voetvolk werden, ook al woonden ze in beter huizen met bediende, dan het klootjesvolk, die het moest doen met een contact pension en sommige oud concentratiekamp of bij familie die al eerder over was gekomen of altijd in Nederland woonde, nu wil ik het niet hebben over de on gast vrijheid die er voor zorgde dat 80% van mijn familie deed besluiten, verder op hun heil te zoeken de USA- Engeland- Australië- Brasil, dit na dat er nieuwe emigratie wetten kwamen die de toegang versoepelde, voor de armen bleef er geen andere keuze, dan de emmer met koud water van dat politieke steekspel over zich heen te laten komen. Wat rest je anders dan weg dromen? En elkaar treffen, waar de eigen taal gesproken werd? En zij die pech hadden, groeide op in een Nederlands gezin, verstoken van eigen zijn, herkenning.
Een gedachte over “Oude papieren vergeeld, niet mijn hart”