Om tussendoor, toch iets om te schrijven, schrijf ik maar over het verleden in het heden, waar jaren gom werd gebruikt, geradeerd en liefs zo veel mogenlijk, uit eigenbelang, om kinderen te sparen, om zelf niet herinnert te worden aan het geleden leed, schande, schaamte, verkracht, uitgehongerd, uitgemergeld, stokslagen, geweerkolven, bajonetten, prikkeldraad, klapperende botten, afgezakte kleren, stelen moeten! verraden moeten, verlagen, tot de laagste of niet! Dapper zijn, ontsnappen en toch weer gevangen genomen, opgepropt in kampen of daar buiten en daar buiten was het niet veel anders als daar binnen en in je hart! wat nog net klopte, niet aan die deur, die inviel als je er naar keek, ramen, die geen glas bezaten en hout werd gesloopt voor vuur, voor warmte of om die rat te braden, kat of hond, die schreeuwende honger, die schreeuwende kinderen, dat stof of modder, tijdens de moesson regen, de felle zon, waar je, je, niet tegen kon beschermen, tenzij je geluk had en in de ziekenboeg lag, waar je wachtte op de dood, die je verloste en je in een massagraf werd gedonderd en na de oorlog, op gegraven werd door het rode kruis, waar je botten en tanden misschien je, identiteit  bloot gaven, zo niet, op je nieuwe graf stond, Onbekend.
Voor hen was het afgelopen, bleef je in leven, dan ging die lijdensweg gewoon door, dag in dag uit, jaar in jaar uit en toen dan die bevrijding kwam, was je nog niet vrij? was je nog gevangen, waar haalde je de moed vandaan? Bij mij was mijn broek allang afgezakt! Ook al was die rode zon vlag verdwenen, de bewakers bleven, het prikkeldraad en al die krotten, de vrouwen moesten nog steeds de benen uit elkaar doen, om te overleven, over zo iets praat je niet graag, daar ben je niet trots op! en nu zijn er mensen die daar over durven te praten! Welke vergoeding is waardig voor hen! Welke vergoeding is waardig voor al deze mensen die na jaren met de boot naar Nederland kwamen? Die alles achter moesten laten, zelf kinderen, deze mensen hebben moeten kiezen, waanzin ten top! Stel dit gebeurt nu! U raakt alles kwijt, U word gedwongen vreemde mannen aan uw lichaam, toe te laten, tegen Uw wil! en als U dit overleefd heeft en nog iets heeft kunnen redden, dat ook nog kwijt raakt, U de boot moet nemen en naar Afrika verscheept word, waar ze ook niet op U zitten te wachten, natuurlijk is het maar een voorbeeld. Maar stel! En al die kleine hummel die wel mee kwamen, verdwaast, verbaast, bespuugt, geslagen, vernederd, verdreven uit hun land, wat mag dat kosten? Omdat goed te maken, alle rechten ontnomen, op nieuw beginnen, ga er maar tegen aan, leven met zwijgende ouders, ouders die uit kampen kwamen, vaders vaak nors en losse hand, waar had dat kind, het aan te danken en dat kind, dat dankt, zo als zijn moeder ooit gedwongen werd seks slaaf te worden, ze is nog dankbaar dat ze het heeft overleefd, welke waanzin schuilt hier achter, hoe kun je zo iets ooit goed maken en wat mag dat dan wel kosten! Welke schande na 70 jaar, terwijl de kruizen, bij weer en wind, van burger, kind, soldaat en KNIL, herinneren aan die tijd, die nooit is erkend, net zo min als al die lijken, gedumpt in rivier of sloot, lichaamsdelen in de verkeerde volgorden waren geplaatst of gewoon weg gehakt of het hoofd als voetbal werd gebruikt, voor Koning en Vaderland.