Terwijl aan alle kanten, word gewerkt mijn stamboom compleet te krijgen, een warboel, nu! Zo als mijn hoofd een warboel was, komt er langzaam schot in, beweging en kan ik eindelijk lezen hoe het werkelijk was, misschien wel een mooie les op de lager-school, het begrip wie ben je! Waar kom je vandaan? En waar ga je naar toe? Natuurlijk is mijn leven gekenmerkt door zwijgen, een doodse stilte, waar ik bang van werd en met mij zo velen en dit is het Indo verhaal, het Moluks verhaal, het is blijft het verhaal, van het Koloniaal verleden, van Nederland, waar aan wij geen schuld aan hebben, slechts! slachtoffer en in Nederland, vinden ze daarop uit, de therapie, KOM UIT JE SLACHT OFFER ROL, doe als of er niets gebeurd is! Het was slechts een nare droom, meer niet!
Zo kom ik in contact, met verwanten, aangehuwde familie, neven en nichten uit het dodenrijk, als aanvulling, enkele overlevende, die door de moderne tijd, niet persoonlijk kunt spreken, alles gaat per PC, radertjes die werken, hersens, die terug gespoeld worden, van die therapie, ooit ondergaan, dokters die met schaamrood op de wangen, een andere baan zoeken, therapeuten, die waarschijnlijk ander werk hebben gevonden of gezocht in deze schaarse periode van werk! en ik! Ben terug bij af, bijgestaan door mensen om me heen, die niet bang zijn, voor wat eens werkelijkheid was, wat real gebeurd is en niet slechts een boze droom, een navelstreng, die nooit echt door geknipt is gewezen, omdat daar de tijd niet voor was, vluchten, vluchten naar onbekend, waar ik in een blank kind veranderde, terwijl mijn hart, anders klopte, wetten werden ontworpen in de regering, die de leugen aan het volk, moest bevestigen, ondersteunen en afbreuk deed aan wat wij van binnen voelde, zelfs al die drugs, gedwongen spuiten, vastbinden, door bewakers, door artsen voor geschreven pillen, hebben de waarheid niet kunnen stoppen en dat is het trieste verslag, wat ik vandaag moet schrijven, voor dat mijn tijd komt, gedwongen of vrijwillig, want van dit laatste ben je nooit zeker, net zo min, als ik ooit zeker heb, kunnen weten wie ik nu was.