Natuurlijk heeft de titel niets te doen met de foto, deze foto is een herrinering, aan een ontmoeting, een speciale dag, waar in mensen, uit elkaar gerukt, elkaar weer vinden en me tevens doen beseffen, die kant van mijn vader, iets wat je, je, levenslang niet los laat, aan gezien onderzoeken door gaan, mijn kennissen kring groeit, ook al is dit van achter een PC, sinds mijn pensioen, ga ik als zovele achteruit, dat dit eigenlijk de enige manier is, goedkoop, de dag verslijten, schoenen heb ik al niet meer nodig, slipper voldoen, als die kachel maar brand, wat verdomme wat heb ik een hekel aan kou, gelukkig koopt mijn vrouw wijn en hebben vrienden aan gekondigd ons te komen bezoeken, zo dat mijn leven als kluizenaar, weer even glas krijgt, niet dat ik naar geestig ben, ondanks die regen buiten en de wereld zorgen die we allemaal delen, behalve de Bilionair’s, die hebben overal schijt aan, vermoed niet dat, deze op slippers rond lopen of achter een PC zitten, daar hebben ze anderen voor in dienst.
Vandaag de statistieken door genomen en wat denk je! Progres! Meer, als ander halve maand te gaan, voor dit jaar ten einde is, weet nu wat jullie het leukst vinden, als ik maar gekke dingen schrijf, daar na de oproep!, eerlijkheids -halve, heb daar nooit antwoord op gehad, net zo min als die fles, die ik in zee donderde, verder zo als jullie weten was ik vroeger alleen op de wereld, dit boek heb ik verslonden, door gekauwd, her lezen en beetje bij beetje, heb ik een stamboom gemaakt, waar je van achter overslaat, omdat je daar voor moet betalen en dit laatste, kan ik niet, ga ik een PC inrichten, wel drie, zodat ik alles daarin op kan slaan, 30 landen hebben de moeite genomen, die verhalen van mij te ont cijferen, wat ik raas kalde en daar tussen vermengt de pijn, de pijn dat tot op vandaag, Nederlandse overheid verbergt voor zijn volk, de gaos in waar wij achter bleven, dat Indonesie!, die een andere strijd begon, als het woord vrede inhoud.
Daar buiten gaat het me goed, lees lekker door, doe de dingen die je moet doen, help elkaar, voor al de ouderen en zwakkeren om ons heen, zelfs al ligt die daar in een kartonnendoos! Wees gelukkig, dat je daar, niet op een dag in terecht komt! Zijde draden worden geweven, messen worden geslepen en dolken steken toe en soms een scheermes, verandert je dag in een nacht merrie en van die merrie’s, heb ik er veel mee gemaakt, bedankt lieve lezers.
Een gedachte over “Prop hem maar er in, of morgen niet”