Zo als altijd met de overheid, ben je de lul, zo ook ik, een simpel verzoek, een simpele aanvraag, over simpele gegevens, die daar al jaren! meer als een halve eeuw liggen te verrotten, waar gewedijverd word, over of je bent, die genen die je zegt dat je bent en of je het recht mocht hebben, over het recht, wat je is onthouden, als eens slang verborgen, word gehouden, waar neuzen bloeden, waar overheid heeft bepaald voor jou, toch ben ik de rechtmatige eigenaar, van mijn leven en zijn ontstaan daarvan, terwijl, wel lieven mensen mij afschermde van mijn verleden, mijn ontstaan, mijn wortels en daarmee, ik, als kasplant geen bodem had om in te wortelen, nadat ik gevonden heb mijn verloren familie, pril nog, niet langer als drie maanden of waren het er slechts twee? Word ik tegen gewerkt, afgesnauwd, van hoe durf je te vragen? Ons wakker te maken, vragen te stellen over toen?daar worden net bedachte, ontworpen wetten in werking gesteld, de als vertragen moeten dienen, welke rechter zal mij in ongelijk durven stellen? Geen een! Schrijf dan ook een boze brief terug en het zal er van komen, dat de rechtbank word opgezocht, een rechtbank die zo als we weten jaren ons volk heeft voor gelogen, ons heeft onthouden van wat wij mogen weten, het Haagse gerechtshof is en blijft, de rechter, die zijn hand in eigen boezem moet steken, in de nu jaren slopende, getouwtrek over ons Indo’s, ik wil mijn wortels weten! Ik wil hen leren kennen, die halfbroers van mij, heb ik daar geen recht op? Wie wil, dat bepalen voor mij? Zo als jullie alles bepaald hebben voor me!