Dalput

P1070080

 

 

Terwijl ik kijk met open ogen naar deze wereld, moet begrijpen wat jullie willen, wat mijn ouders doen, wat de wereld doet, angstig op sommige momenten en roept het kind in mij, me tot de orde en geniet ik van het jonge leven, me aangeboden, me gegeven, wat meer zou ik me wensen, die rijkdom, spelen met of zonden vrienden, hond of poes zelfs een eendje zou ik graag willen zien in mijn leven, want alles is mooi en alles is fijn, ondeugend speel ik in de tuin en de tuin met mij, waar de hond achter de poes loopt en andersom, waar in mijn gedachten de pauw zijn veren verliest die ik opraap als trots bezit en allemaal gekke beesten me gezelschap houden, tot de slakken toe, wiens huis stevig vast zit aan hun lijf, veel beter als het huis waar ik in woon, terwijl ik angstig kijk op weg naar school, hoe oeverbanken overlopen, worden wij gespaard? Het kind in mij wil het niet weten en hou me vast aan mijn vader, want moeder moest weg, de school wacht op mij en ik kijk uit, mijn lach zal straks galmen over het schoolplein, weerkaatsen tegen muren daar omheen en even vergeet ik die angsten en even ben ik dat kind wie ik moet zijn.

Een gedachte over “Dalput

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s