Zoeken naar iets, iets wat je niet kent maar wel een naam van weet en een datum, dat is bijten in een stuk-leer, meer een stuk-leer voordat het leer werd, als het waren, liefst net vers afgestroopt van een Bizon die ter gronde ligt, geveld door een kogel of speer, het verhaal moet sappig blijven, zo ook mijn mond hoeken, met speeksel bellen besmeurd, kauwen we nu ouderwets op die huid, ik ben niet alleen? Ik heb hulp van vele mensen om me heen, zo kauw ik op die huid om deze soepel te krijgen, dit laatste lees in oude boeken, met stof bedekt omdat ze lang niet meer uit de boeken schap zijn geweest, zo is ook het zoeken naar, iemand, die je alleen kent van een foto, zwart wit, waar een stuk van afgeknipt is, om het geheel , op een persoon te richten, dit is waarschijnlijk gedaan, opdat ik me niet nog meer vragen zou stellen, en hier ging iets mis, want ik wil alles weten, van A tot Z en met al dat gezoek, krijg ik wel zoveel informatie, als of je door een microscoop kijkt, nu heb ik dit zo’n jaar of toen gedaan in mijn leven, dit! Dit is anders, als of je terug Waarts, in tijd gaat, zo als, veel wat ik schrijf, terug grijpt naar vroeger, als of ik bang ben uit te glijden in dat nu.

En al wil ik van A weten, ik moet door het hele alfabet heen, met omwegen, verre omwegen en krijg te horen wie het met we heeft gedaan, of misschien of zeker niet, met jaartallen word daar gesmeten, geboorte datums, dat soms ik even op hou met kauwen, met zo’n matte blik in mijn ogen en pijn in mijn kaken, pak ik een lap en veeg mijn mond schoon, even rust, even aan iets anders denken, dood en leven, leven en dood, gaan aan mijn blikken voorbij, terwijl buiten de wind waait, giert en de zon dapper zijn best doet er nog iets van de dag te maken.

Nu zijn we er achter dat de zus van mijn moeder en mijn moeder ieder geval een half Broer en zusje hebben gehad of zelfs meerderen en nu hebben we het vermoeden, dat de oudste zus van mijn moeder, misschien! Niet haar zus is, maar dat is tot nu toe koffiedik kijken, als je niet van koffie houd, maken we er een glazen-bol van, als je dit soort dingen onderzoekt, moet je niet van verbazing je bek open laten staan, dat staat slordig.

We hebben een gat in tijd, niet zo maar een gat! Een reuzen gat Acht en Elf jaar en dit is voor de in de tropen, ondraaglijk lang, heb nog even gedacht aan potentie problemen, zou kunnen? Maar dan stel ik me zelf voor, stel ik was gehuwd met een vrouw die me kinderen baarde, op een gegeven moment heb je het gehad! En ben je te vrede met je gezin. Dan ga je toch niet na Acht jaar weer opnieuw beginnen?

Terwijl ik die Bizon huid weer in mijn mond stop, ben ik aan het denken en hoop over een paar weken, dat het wat duidelijker gaat worden, wat daar in de tropen nu wel was gebeurd.