Het is zaterdag, op zich niets bijzonders, toch is het een dag om niet te vergeten, als eerste is mijn dochter twee dagen geleden, tien geworden en viert het vandaag, tevens vernam ik het overlijden van Armand, ben ik te min, zong hij ooit en gelijk had hij, als je geen poen hebt ben je niets en ook, ik kamp met geld zorgen, ongeveer 25 dagen zonder geld in de maand, dat valt niet mee, ook maak ik me zorgen om de koelkas die matig gevuld, draait op vollen toeren en dus, voor jan lul aan staat, de auto kan ook al op de schroothoop, die kost alleen maar geld, roken en drinken zou ik op moeten geven, dat spaart geld uit, dit laatste doe ik dus niet, beste oplossing in een kist gaan liggen, was het niet dat ik van huis uit een vrolijk mens ben, dus wil genieten en dit mag waarschijnlijk niet, het voordeel van ouder zijn, is dat je minder nodig hebt, je hoeft niet meer zo nodig, maar zo weinig is toch echt te veel gevraagd, ik vermoed dat alle mensen die op de grens van armoede leven, soms van wanhoop naar een touw grijpen, gelukkig heb ik een gezin die het leven draaglijk maakt, al knaagt en knort mijn maag gevaarlijk vaak, mijn lieve moeder stuurde extra geld op, dus werd het geknor iets minder deze maand, wat als je die niet hebt?
En zo kreeg ik net, een telefoontje, wat je doet beseffen, dat er veel ergere dingen bestaan in het leven, gezondheid! Dat zijn die momenten dat je over leven en dood praat en hoe dapper sommige mensen daar mee om kunnen gaan, die als het waren de dood met een glimlach benaderen, ook al is je leeftijd te jong om te kunnen accepteren dat het eind in zicht is, dan vergeet ik te plekken mijn eigen zorgen voor gezin en honger.
Beneden zijn ze ballonnen aan het opblazen, op naar de pret, wat in Frankrijk betekend Twee uur s,middags tot Vijf uur, dus kort en krachtig, in die paar uur moet snoep en limonade in overvloed zijn en bij afscheid een extra zak snoep als aandenken mee genomen worden en dat was dan de verjaardag, oud en nieuw?klokslag twaalf uur puntmuts op een toeter in de mond, allemaal diep ademhalen en blazen en dat was het dan, op in het nieuwe jaar.
Zo bekijk ik de wereld om mij heen, zo richt ik mijn Atelier opnieuw in, mijn huis is mooier als ooit, mijn dochter, vrouw en hond stralen meer als ooit en mijn vrienden? Wat mis ik hen.
Een gedachte over “Storm en regenslag”