Een puzzel van het leven, als ik de foto,s zie ben ik blij, ook aan de reünie, waar tussen een tranen sluier verborgen lig zoveel geheimen en vragen, die door niemand beantwoord kan worden, zelfs mijn dicht bij staan de familie niet, Ome Goof, tante Rie of oom Henk, van RI 9 naar V brigade, weinig of geen foto,s, laat staan verhalen, mijn vader zou een zwijgzaam man zijn, nou dat heb ik dus niet van hem, van mijn moeder is nog minder bekend, alleen dat ze Sultana was en ergens in de jaren 1969 vermoord werd, mijn vader had meer kans, die had het geluk in het zelfde jaar te overlijden als mijn pleeg vader Jan Meihuizen 2004, mijn vader hete van der Puijl en ik heet van der Puyl, dit heeft misschien te maken met een luie ambtenaar bij de burgelijkestand in Bandung Indonesië en werd voort gezet in Nederland bij aankomst gemeente Amsterdam, op de lagere school werd maar snel de naam Meihuizen gebruikt en in 1966 werd dit bestempelt door het gerechtshof Arnhem, dus 10 jaar droeg ik een onwettelijke naam. Zo kwam er een breuk met familie van oorsprong, dus ben ik maar gaan springen, van de hak op de tak en anders om, op de kop en al vliegend, dravend en hinkend, geiten wollenssokken, lang haar, Tomo,s rijdend, rokend, wegkwijnend, verloren, verliefd, verlooft, getrouwd, gescheiden en toen jaren stilte, niet om me heen, het leven ging door, het leven ijsde al je aandacht op en vrat je op en ik vrat mee, om die leegt op te vullen, liefs nu, niet morgen, geld kwam binnen, geld kwam buiten, geld over de balk en de balk brandde af, geen brandweer, wel slecht weer op komsten toch!het kwam beter, aan de horizon scheen een gouden straal die me lokte, verleide, te gaan, waar niemand aan gedacht had, in de bergen Verweg, welke gek ging daar nu heen en enkele waren me voor gegaan, dus ik hoefde me alleen maar aan te sluiten, niet aan hen die me voor gegaan waren, aan me zelf, aan mijn ware ik en mijn naam werd L,Amour, ik werd Prins ik was Koning ik was de zoon van een Sultana en kleinzoon van een Mackay, het leven kon niet gekker en daar is veel voor nodig, dit laatste kan ik weten, wat gek dat mijn haren haast niet grijs zijn geworden? Of ik ze soms verf? Nee ik schilder wel, schilderijen, maar verven doe ik niet en als ik dan foto,s bekijk van mensen om me heen, die deel uit maken van mijn leven, ben ik dankbaar, dank jullie wel, dat jullie deel uit maken van z,on maffe gozer als ik en niet zo als die rechts radicalen die me voor mijn bek zouden willen slaan, kan ik er wat voor? Dat ik in een ander land geboren ben als Nederland, kan ik er wat voor dat mijn vader met een Sultane trouwde, overigens een halfbloed, wat betekend dat ik een kwartje ben! Kaalkoppen, kan ik daar wat aan doen, weten jullie nog, toen jullie me aan hielden in de Bloemerstraat en toen ik vertelde dat mijn vader een soldaat was, jullie je omdraaide? Ik ben het niet vergeten en zal het nooit vergeten, voor mij is het een zwarte bladzijde uit de geschiedenis en niet alleen voor mij.