Zo ging op een dag naar Mars zo als jullie weten en omdat ik daar toch was ben ik iets verder gegaan, zover als ver maar kan wezen en zelfs nog verder als ver en liep toen zomaar tegen een soort muur, van het al, het hield daar op en dat was raar, dat had ik niet op school geleerd, daar vertelde ze me dat het oneindig was, dus mooi niet, sta ik daar met mijn goed gedrag en omdat we geleerd hebben dat de aard rond is, gaan we er ook van uit dat het al rond is, en dit is fout, het al is vierkant, want er gaan meer vierkanten in een vierkant dan rondjes in een vierkant of rondjes in  een rondje, bij rondjes hebben we legen ruimtes die over blijven en een vier kant vult op en zo stond ik dus aan het einde van het vierkant, er moest wel ergens een deur zijn naar de volgende vierkant, die weer aan sloot en de daar boven gelegen vierkanten die op gestapelt lagen en aan sloten op elkaar en dit alles met een soort deur vergrendeld en zo krijg je een aan een gesloten oneindigheid zonder tussen ruimtes dus geen vage verhalen van ik ik weet het niet, je weet het nu! vierkant en dat is dan ook het tijdsbeeld van nu, vierkant en rotondes daar in verwerkt omdat we op aarde toch genoeg ruimte menen tehebben, wacht honderd jaar af en we gillen om vierkanten en mensen, volkeren gaan op zoek naar die deur, dan moet ik jullie teleurstellen de aarde is rond en heeft geen deur nog een uitgang, al hopen veel mensen tekunnen ontsnappen, te ontsnappen naar het vierkant en wie weet lukt het ook een enkele en de rest vergaat, verdoemt, voor eeuwig, wat ook voorspelt is lang geleden, denk niet als je vierkant denkt dat je dan de dans kunt omspringen,vroeger was de aarde plat, kun je nagaan hoe flexiebel die aarde is!, van plat naar rond en van rond in een vierkanteruimte? en die ruimte in een vierkante ruimte, dan gaan je hersens even kraken en ook de wenkbrouwen worden op getrokken en voorhoofde, gefronst, misschien het vagevuur weer opgestookt, de duivel uitgedreven en het onheil naderd, op de brandstapel, boek verbranding en oorlog in het gevecht van gelijk, ik ben blij dat de aarde rondzweeft in een vierkante mantel met al zijn planeten en sterren daar binnen in en als je wil kan ik je de sleutel geven van de poort die je brengt naar hier naast, bij Mars rechts af, jnog veel en veel verder tot je niet verder kunt, daar zie je als het waren het spiegelbeeld van je zelf en de wereld waar in we leven en als je door die poort stapt!!! dan word je stil en dan doe je net als ik, laat dicht die poort, laat de mens dat niet verwoesten.