Soms zou ik me aan het kruis willen slaan, gewoon die spijkers, pakken een hamer, daar voor wel even met een zaag, een boom omzagen en dan snel een kruis maken, voor het gemak een trap er bij en hup, het is gebeurt, wat heb ik er aan dat tweeduizendvijftien jaar geleden, iemand dat ook heeft gedaan, al werd het kruis voor hem gemaakt en werd die daar nog bij geholpen en heeft geleden voor ons! wat koop ik daar voor, ik wil het zelf onder gaan, als ik met die hamer, op die spijker mep, zo dat bloed alle kanten uitspuit en zul je zien! heb ik een kruis gemaakt van eikenhout, de spijker slaat krom! dus ik moet die spijker er weer er uitgetrokken worden, met alle ellende vandien, gelukkig was het gat, in die handpalm al daar, dus dat scheelt straks pijn, heb snel een andere spijker gehaald, even langs de winkel geweest, legde uit waarvoor, de verkoper keek me aan!, dat kwam zelde voor, ja tweeduizendvijftien jaar geleden, toen was hij er nog niet, hij was blij dat hij net een baan had, ik heb de hamer voor een moker verwisselt, want met schrijven kan alles en mijn geest is ruim, ruimer als tweeduizendvijftien jaar geleden, toen mensen dat zoort gekke dingen deden, stenen gooien, dat deden ze toen ook, tot iemand dood was en tegen woordig weten we, dat je zo iets niet moet doen, dat is niet netjes, zo wil ik ook aan het kruis met kleren aan, iets van deze tijd, een beetje herkenbaar, waar door het nieuwlijkt, zo als alles al gedaan en bedacht is in het leven, wat saai, blijft ons niets over om van tegeniet, ten zij je een zwembad hebt dan kun je nog in je nattedroom liggen, maar ook die heb ik niet, dus laat ik het maar bij dat eikenhouten kruis houden, dat onstervelijke kruis, dat zo zwaar is dat geen gek, daar boete mee doet, want je bezwijkt al, als je het op je schouders wilt leggen, dus laat staan dat je er mee vandoor gaat, of je hebt een hoop mensen op getrommeld, die je aardig vinden en een handje helpen, tegen woordig helpen mensen je alleen is de sloot en dan heb je massel, het kruis word een vlot en als je dan je hemd uittrekt kun je een zijl maken en voor je het weet zijl je de hele wereld rond, terwijl ik met mijn hand nog aan die spijker vast zit en die spijker aan het kruis, ik moet van alles door staan, dit laaste had ik niet verwacht, die sloot en dat zijl en dan die oversteek op zee, angstig kijk ik uit naar haaien, zo word ik schreewend wakker en mijn vrouw kijkt me aan en vraagt wat is er aan de hand, ik zeg niets schat! ik wou alleen maar even lijden, niet meer en niet minder, mijn vrouw draat zich om en slaapt verder en ik kijk naar het plafon en krijg geen oog dicht en heb pijn in mijn hand, de spijker steekt er nog in.