Terwijl ik in het glas voor me kijk, gewoon er onder en zelfs de drank kan die bodemniet verdoezelen en zo doe ik dat ook niet en klets er op los, mensen gaan verschrikt aan de kant, terwijl ik hoopte het tegen deel, het tegendeel van een borrel gezellig onder elkaar, mensen zijn zo met elkaar bezig dat de geluiden om hun heen niet doordringen, nog de lucht word waar genomen, van wolken, die daarvoor nog uitelkaar stonden en nu in eens dicht op elkaar gepakt, zo dat je onweer zou verwachten en ik wacht er op, al duur het dagen, want van mij mag het vallen bij bakken, storten, zo als een wc, plaf in een keer alles, dat de spetters over de bril schieten en ik vang die laaste spetter op, rol hem of haar in mijn hand palm, kijk er naar zo als mijn glas met dikke bodem, geluk ik heb geen dikke brilglazen, nog heb ik spijt, van wat was, ook al zou ik het anders willen hebben gehad, had ik maar de gebektheid, van alle bekken op deze aarden, dan zou mijn bek veranderen in een mond met rode lippen en verkrachte woorden, werden zoet, als zuiker, wat als honing aan gebracht door bijen die het gif konden ontsnappen, nog voor het gestrooit waerd in tuinen en velden, waar de vlinder neer stort, adem gebrek of was het it gif, wat maakt het uit als we maar lekker slapen, als dat glas maar vol is en die vlinder had toch maar een dag, niet meer en niet minder, ook mijn glas had minder, denk dat de fles leeg was, de gastheer of vrouw, maakte geen aan stalte, dus ging ik maar weg en mijn vrouw bleef, verbolgen van haar blote billen en fluit, ongeschoren, zit met mijn dochter achter het scherm, voetbal was ook niets en dat glas ga ik vullen, krijg erge dorst en jullie?dit terwijl de muziek door raast en zo ook mijn hoofd, het liefst zou ik op ballet willen, ook al zijn mijn voeten niet geschikt, nog mijn maat, nog mijn kunnen, maar soms moet je iets wensen in het leven anders is het ook maar kil en koud, dan bevriezen je benen en een ijsbeer kijkt je aan op de pool of misschien in Groenland, ieder geval niet in mijn glas, ik zie de vloer nadat ik het op gepakt heb, anders keek ik tegen de tafel, beter kijk je tegen de bodem van de fles, dan weet je dat je een andere moet halen, die vol is, zo als een wens, vandaag heeft mijn maat tien lieter gehaald, dus kan even voor uit, niet die mensen om me heen, die kleten nog maar rond en mijn vrouw is in haar blote kont, stak mijn vinger en in, dat was niet aardig zei ze, dus heb ik het maar gelaten, zo als ik haar liet, met haar gedachten, van karton, waarom heb ik daar niet eerder aan gedacht, waarom keek ik dieper in dat glas waar van je de bodem al kon zien???