Dat was de dag, dat was het moment, waar op ik haar moest zeggen zorg voor je zelf, denk aan je zelf, vergeet mij, weet het gaat goed met me, denk aan je zelf, denk aan je gezin denk aan je kleinkinderen, denk aan je leven, zie wat je gedaan hebt voor me, die liefde blijft, je bent tien jaar later bevrijd als ik, tien jaar lang heb jij moeten lijden, tewijl ik al vrij was, verlost van het boze en jij mijn zusje, werd een baboe en wij vergeven de kinderen van haar, het is niet hun fout, zei kunnen er niets voor, zij wisten niet beter als dat het zo hoorde dat een oudere zus gebruikt werd als poets lap, terwijl ik worstelde met het leven was jij slaaf, ik onthef je van je schuld gevoelens, naar mij toe, je hebt je best gedaan, ik zie nog die foto voor me van mijn zusje, die zo anders was zo als ik je ooit zag, een beetje eng een beetje anders, maar ben zo blij dat het contakt is gekomen, dat we vreugde beleefde, dat we elkaar kuste zo als broer en zus behoren tedoen, die ogen die elkaar aan kijken, onderzoekend, on wennig misschien, de herkenning, die warmte misschien, al die onzeker heden, van toen die dag dat we gescheiden werden tot nu, nu zijn we samen en nu gaan we scheiden en alleen omdat het beter voor je is, denk aan je zelf, leef eens jouw leven, dat is wat ik je gun mijn zuster, je hebt alles gedaan voor mij, veel meer als ik ooit kon doen voor jouw, ik ben je dankbaar, je bent de gene waar ik het meest van hou en houden van, zal , houden ooit, wat jij voor me gedaan hebt toen ik het meest verloren was in het leven, geen strohalm had, ook al waaide de wind van alle kanten, mijn haren in de wind, was jij die me schreef, was jij die me zocht en vond en die dag vergeet ik nooit, zoals deze dag waar we bijde zo anders zijn als we waren, van die foto van wel eer, ik hou van je zusje als geen ander en wil dat jij tijd neemt voor je zelf, je gezin en alles om je heen