Een beetje een houte kop van het geweldige feest van Kap en Joke, verjaardah haar en 25 huwlijk, waar ik mijn pet voor afneem, dit is mij nooit gelukt en zal ik ook nooit halen, moet ik jullie mede delen dat ik voor een poos uit de lucht ga, ik ga met mijn gezin genieten, ga alles naast me neer leggen, zelfs mijn geest laat ik achter, mijn mistlandschap, verruil ik voor zon, ik ga Nederland trakteren, we zijn er helemaal klaar voor, jammer dat ik niet iedereen kan zien daar en erger komt, daarna zullen jullie me nog zelden treffen, de kwasten worden uit de kast gehaald en ga weer gekke schildrijen maken, die jullie niet zullen snappen en dit hoef ook niet, want ik schilder voor me zelf, ik weet precies wat het is, niets!, daar zal ik weer bewegingen gaan maken zo als mijn hart in geeft, de geluiden om me heen, dat trillen van de warmte, die mijn oren opvangen en via mijn vinger toppen, zo via de penseel op doek gesmeten word, zonder dan na tedenken, het doek en ik worden een als of ik het doek ben en mijn hand daar buiten de verf zoekt, daarbuiten alleen de verf nog moet mengen alvorens het naar me zelf gooi, knipper met de ogen, misschien is het beter die te sluiten en een uitweg vind via de achter kant, om het doek loop  tekijken wat het geworden is, misschien zet ik het wel voor mijn bed en ga het bestuderen, breng ik veranderingen aan, of laat het zo als het is en passeeren duizende beelden het werkelijke eind product als of het zo had moeten wezen en niet andes.