Ja daar sta je dan, hij heeft het nog niet begrepen en ik ik drink mijn wijn, wat ik schenk nog bij, als ik zie waar jullie allemaal kijken wat voor nonsens sends ik schrijf, dan is het of mijn hart die duizendstukken overleefde als of jullie ieder een stuk terug kwamen brengen, een voor een en dat er iemand was die velpon had die dan klaarstond en een drup er op deed en het werd gemaakt, beetje bij beetje, werd mijn hart zo als wel eer! maar duizend stukken dat is veel, dat is enormveel, dat zijn wel duizend tubes lijm, wel duizend geduldige mensen en handen en vingers die knijpen om die druppel uit die tube tekrijgen, laat staan al die stukken hart die terug geplaast moeten worden, geen nmmers dat is een hele puzzel, begin er maar aan, ik niet, ik pak een glas wijn, dat gaat sneller dat glijd makkelijker weg, die stukken komen later, als je de inventais op gemaakt hebben, val me niet lastig, maak me over dire dagen wakker of  een week, een maand, dacht je werkelijk dat het uit maakte van dat wat je verloor, toen, terug kreeg veel later en dan in tempo?