Begin 1952 mij in geladen in de plunjezak, via Australië en Singapore op Schiphol beland, waar we opgewacht werden door mijn opa en oma, het vliegtuig was een Dakota en zeker geen burgervliegtuig en mijn vader? Soldaat, zou in Engeland geweest zijn, verzet, joden naar Frankrijk Parijs gebracht hebben? Hij was getrouwd mijn zusje werd geboren in 1949 ik in 1950, vader zou vrachtwagens gerepareerd hebben en een fietsenzaak gerund in Bandung, terwijl de oorlog af gelopen was, contacten met de beruchte commandant? Niet dat het me iets uit maakt, het verandert niets aan mijn vader wie hij was, wat veranderde aan mij is dat mijn vader een schim was, zijn belofte me op een dag op te halen, waarin ik de mensen om mij heen tekort gedaan heb, daar heb ik spijt van, vergeef me, dat is straal langs jullie gelopen ben om dat in mijn oren de belofte van mijn vader huisde , die daar in gefluister werden toen ik nog klein was en ik hebben ieder te kort gedaan, mensen die hun liefde gaven aan me terwijl ik niet eens echt van hun was, vrienden om me heen, want ik had de droom dat alles anders zou worden, dat op een dag ik ergens anders zou wezen zowaar om zou ik dan, waarom, die wens van mij was de belofte van de man waar in ik geloofde, die voor mij het belangrijkste op deze aarde was, want hij had bewezen voor me te zorgen, al dat anderen was niet van belang al jullie best me op mijn gemak te laten voelen, telde niet, ik had slechts een droom in mijn hoofd, hoe heb ik jullie dat ooit kunnen vertellen, wat is er meer als een vader? Een vader met een belofte en een stom kind die dat gelooft? Waardoor alles om me heen vervaagde, niets door kon dringen, geen betekenis had en die spijt is er nog steeds, ik bijt nog steeds nagels omdat ik niets anders heb om op te bijten, aan de andere kant heb ik gelachen met jullie alleen hebben jullie nooit begrepen mijn waren verdriet, de belofte van een vader aan zijn zoon, voor mij was een vader, de waarheid en daar moest alles voor wijken, tegen beter weten in, daar kon een pastoor, dominee, agent praten als brugman het zat in mijn hooft om er nooit meer uit vandaan te gaan en dat heeft gemaakt wie ik was en zou worden en ik heb spijt, spijt van mijn vader en spijt voor wat hij in mijn hooft gestopt heeft en ik dat dat ik beter verdiende als kind, na alles wat ik mee gemaakt had en nog zou komen.