Terwijl het leven gewoon doorgaat, er rampen gebeuren zo als het moet wezen in de wet van de natuur en niets anders als dat mijn werk heeft getoont in de mineraalschilderijen een natuurkundig onderdeel ooit uit gevonden in Frankrijk 1916 of misschien daar voor, voor me zelf het meest fassinerend beeld over hoe de natuurwerkt tussen twee glasplaaten, waar ik in bed naar keek om tebrijpen wat er gebeurde, wat er gaande was en tebeseffen dat niets dit tegen houden kan! dit gebeurde binnen glas en niet echt en in het echt is het veel erger, zo erg zelfs dat we er alleen plijsters op de wonden doen en er na? geen mens die daar mee bezich is, daarna zoek het maar uit, zo als we alles uit moeten zoeken er na zo als ik nog steeds zoek naar mijn vader en moeder en naar wie is wie en wat en nog veel meer zoals ik zoek naar vrienden die begrijpen, zoek naar warmte en weet dat die ander dat ook zoekt en dat je bij kunt dragen in het dragen van dragen en dagen en weken maanden of jaren en als het even kan voor altijd, alleen niet voor mij, voor mij is het op het einde, eigenlijk telaat, maar nooit telaat voor vriendschap warmte of wat dan ook, terwijl ik even mijn glas vul, tot de top, zo dat ik zeker weet dat deze vol is, ben ik aan het overdenken wat ik verder wil zeggen en dat is eigenlijk veel, zeer veel, eigenlijk had mijn mond van geboorte al open moeten staan, niet om de gil van snakken naar lucht, van uit baarmoeder vocht overgaan in zuurstof nog die tiet die niet was, nog de melk die ontbrak, die oorlog die gaande was te eindigen en overging in iets wat niet tebeschrijven was nog dt vliegtuig, waar ik de eerste voeten op Nederlandse bodem zetten, nog die trappen in Amsterdam of kasten, nog die opa en oma krokodil op kast, laat staan kinderhuis of adoptie of rechtbank van Arnhem, nog het gespug, die klappen dat gekraak van mijn botten terwijl ik neer gesmakt werd nog de vernedering van het anders zijn, terwijl mijn spiegel anders vertelde en liet zien, terwijl jullie nogsteeds denken dat jullie beter zijn en ik maar een koelie, dat is een kruizing tussen een lul en een koe, het grote verschil is dat een lul kan denken en een koe? terwijl de lul dacht was ik maar een koe en zo geschiede het ook en daarmee was alles in balans, daar mee werden conflikten op gelost alles was bij het ouden en niemand had schuld, ook ik niet en waarom zou ik, waarom zou ik me schuldig voelen als toch niemand dat doet, kijk het voordeel van een ezel is! die stoot zijn kop geen twee keer, ik wel, meerdere keren, keren of geen keren, wat valt er tekeren er is niet eens ruimte, wel in mijn hoofd, daar is ruimte zat, als je last van je auto hebt zet hem maar neer, ik pas wel op, geen boeven, maak je geen zorgen, dit laaste is erg belangrijk tegen kanker of moet ik zeggen, een begin tegen kanker, wat daarna komt word zo ingewikkelt dat je daar kanker van krijgt en dat is niet best en dat gun ik ook niemand, maar vele hebben dit gekregen, gratis en veel vrienden en fam, zijn onder door gegaan, kijk als ik mocht kiezen, ging ik liever dood aan overmatig drankt geruik, liefst terwijl ik slaap, boem! dood, dan word je dus ook niet wakker en waarom zou je ook, weer dat gezijk aan je hoofd, weer zo,n lul die het beter weet van wat jij moet doen en niet hij, waar hij zelf te lui voor is, die mannen of vrouwen die s,nachts daar rond sluipen in hoeken en gaten kijken, terwijl er niets tezien is, want al die harde werkers liggen al op bed, misschien zoeken ze wel de vrouw die niet tevrede is met die hard werkende man, die thuis komt moe van het werk en denkt, ik ga slapen en zij denkt ik moet even iets anders en die gaat in die steeg en ziet daar een ander die ook loopt te zoeken en zoekt, die vind en die vinden zamen wat en onder tussen ligt die ander teslapen en weet van niets en die anderen weten ook niets want het houd niet stand het is gedoemtd tot niets, slechts tijdelijk, zo als die straten en gaten tijdelijk zijn want als s,morgen de zon op komt dan word die donkere ruimte helder en licht dan is al die geheimzinnigheid weg als of het nooit bestaan heeft een andere wereld, komt naar boven, de boven en onder wereld en dat ken ik, dat was mijn tehuis, daar werd ik geboren nog voor ik geboren was en juist daarom weet ik dat je daar niet moet zijn en begreep waarom Dante toen hij uit de onderwereld kwam ,naar boven keek, terwijl hij ook op moest passen dat hij zijn nek niet brak, kijk als je zo ver bent ga gaan, dan weet je waar je over praat en dan moet je ook dit lezen, zodat het je kan helpen en dat er hoop is, ten alle tijden, zelfs voor zo,n ezel als ik en het verhaal christus, dante en de mijn scheelt niet veel alleen jaren verschil, best wel veel jaren, moet er niet aan denekn hoeveel, het verhaal is het zelfde de pijn ook en het najagen van iets ook, alleen van me zelf vind ik het najagen reeler, meer bij deze tijd passend, wat minder van die stomme gedachtens en ritueelen, van toen mensen dingen dachten die ze niet konden verwoorden om dat die woorden van heden niet bestonden, die moesten nog uit gevonden worden, zo als mijn schilderijen, die bestonden niet, wie schilderd er nou niets?