Zo als altijd gaat mijn hoofd anders als mijn gedachten, dit komt omdat twee vrienden Peter en Magda, langs kwamen het s,middags vergeten stuktaart naar binnen werkte die ik vergeten was, die lag daar heel zielig in de koelkas, gewoon taart tewezen in een kartonnen doos, wit van buiten, ook vanbinnen een beetje de kleur van mijn mistwereld, gelukkig wel met geur van amandelen, dat die me denken aan de bakkersschool, waar ik heen ging met mijn vriend Cees, meer om hem een plezier tedoen en niet wetend wat ik wilde worden?want als je niets bent, wat wil je dan worden, niets, daarom ben ik abstrackt geworden in alles, daar hadden we les en had ik centen in het deeg gedaan en dit ging in de oven, toen dat gaarwas werd het later in de schoolwinkel verkocht, dus men vroeg me waarom deed je dat, ik vertelde, dan hebben de mensen vast wissel geld terug, daar waren ze niet blij mee, ik snapte dat niet zo, waar vind je zulke broden nog? Waar verveling al niet toe kan lijden en tevens scheppen en daarvoor hoef je niet aan zee tezitten met een schep, nog tunnels tegraven in Berg en Dal en als door zou gaan je aan de andere kant van de wereld uit zou komen, terwijl ben kent was dat ik als bakker wel opleidingen deed en volgde, jaren later pas wist dat ik geslaagt was, duizend ambachten dertienduizend ongelukken om er echter tekomen de dag voor je verlaate pensioen een soort schilpad die de finisch haalt een paar maanden later als ieder, terwijl ik vroeger de Kalorama, avondvierdaagde binnen kwam nog voor dat de toeschouwers aan stroomde om ons toe tejuigen, ik was reeds omgekleed en mengde me onder de toeschouwers en daar kwamen die slakken aan, die zelfde slakken die dit bedacht hebben en zoveel, denk dat Lucky Luck jaloers op me zou wezen, ook al heeft hij noott bestaan en is slecht een cartoon, ik was vlees en bloed en deeg en koper, wat groen uitkan slaan en weer goed is tegen mieren en as tegen slakken, misschien had ik dat achter me moeten strooien, tewijl ik daar liep en een hopman, die verliefd op me was, me niet bij kon benen, dan had het maandn geduurd voor er iemand aan kwam, de streep haalde en misschien zouden begrijpen wat vooreen uitwerking dit heeft op een verloop in het leven, voeten die wijgeren tegaan door dat as landschap, wetten die veranderd gaan worden, gedachte van mensen, van mensen die beslissen over iets waar ze zelf geen last van hebben en dat is makkelijk, gewoon een gek idee in de groep gooien en daar omheen jaknikkers, dus geen knikkers waar je als kind mee speelt, gewoon van die domme mensen en als ze dit lezen herkennen ze zich vast niet of ze hoorde er niet bij ze hebben die aslaag ook nooit gezien en dit laaste kan kloppen want ik speelde alleen maar met die gedachte, nou daar mogen ze dan wel even over nadenken, voor dat kwartje vals is mijn brood alklaar uit de oven, zo de winkel in en verkocht, iedereen blij, want ze kwamen toen der tijden net dat kwartje tekort, dus de gedachten, was niet slecht bedoeld en er was ooit iets van het kwartje van Kok, de naaper, geef mij van Agt, die zat ieder geval op zijn racefiets en zwaaide altijd naar me, wist ik veel? elke keer dat hij zwaaide, zwaaide hij het geld wat ik behoorde tekrijgen weg en waar dat is gebleven! nee ik geloof niet dat hij dat zo bedoelde, het was alleen zo  en nog steeds