Water

1377

Het verhaal van mijn broerje is nadat we verhuist zijn, naast ons buren, die uit Indonesie kwamen, daar in het jappekamp hadden gezeten en hij had gevochten, aan de andere kant de hopman en een paar duren verder ook een man die in het Jappekamp had gezeten, daar kwam de pastoor elke dag voorbij en wat die bespraken?? mij werd niets vertelt, wat dat betreft waren de buren niet loslippig, maar aan hun gezichten tezien, moest het wel heel erg geweest zijn, alleen als ik gekke bekken trok dan kwam er een glimlach op, dus heb maar veel gekkenbekken getrokken zo lang als ik daar woonden en die ene buurman had een echte stengun in zijn kelder liggen en daar speelde ik altijd mee, heel stiekum, van mijn pleegvader had ik al vroeg een buks gekregen en schoot alles neer wat ik zag bewegen, de schuur wand zat ook al vol lood en een man uit Beek, schoot ik perongeluk in zijn neus! en dat was van heel verweg vijhonderd meter verderop liep een pad en daar liet hij zijn hond uit, dus ik hoorde wel een gil en later moest ik naar zijn huis om mijn excuses aan tebieden, stond met knikkende benen voor zijn huis, achter afgezien was hij net echt boos op me, wel had hij een hele dikke rodeneus met verband er omheen, dus dat zag er raar uit en was er ook wel van geschrokken en van die dag aan, ben ik wat voorzichtiger geworden, waar ik heen schoot, we hadden ook een buurman en die was beeldhouwer en die had een mooie grote vijfer ,daar ging ik dan salemanders vangen en kikkervisje, later heb ik ook een paar beelden, beschadigt, daar waar een vrouw uit plaste, dat waren van die rare buien die ik had, maar misschien snapte deze man, mijn woede en heeft er nooit iets kwaats, over gezecht en vroeg altijd, of ik langs kwam als die aan het werk was en dat deed ik ook, maar zijn tuin zal ik nooit vergeten, dan hadden we ook een watertoren, met ruiten, nou die hebben het niet lang overleeft, met een kattepult schoot ik ze er uit, van ellende hebben ze de ruiten vervangen door klinkers, ja toen was de lol er wel van af en zo haalde ik allerlij kattenkwaat uit, en de politie man, Stalen Jesus genoemd, die had een granaatscherf in zijn rug zitten, die konden ze niet verwijderen, daarom had hij een corset, dat maakte dat hij nog al stijf op zijn fiets klom, vandaar zijn naam, vertelde tegen mijn ouders dat er niet veel goeds van mij terecht zou komen, lang leek het er op dat hij gelijk zou krijgen, was het niet, dat mijn geest me tehulp gekomen was, ook al was het op het nippertje, Hij was eigenlijk boos dat wij sneller konden rennen als hij fietsen, Berg en dal, daar was toen veel te ontdekken, ik kreeg veel nieuwe vriendjes, maar die waren anders als ik, dus speelde ik wel met ze of kwam bij hun thuis, ik leerde een vriend kennen en die heet Rein, zijn vader was muziekant en zijn moeder kelnerin, Rein, werd thuis verwent, had geen broertje of zusjes, wel een hoop neven en nichten, die vlakbij woonden, maar met Rein kon je lol trappen, niets was hem te gek, dus ik had mijn gelijke gevonden, we belde mensen op en als ze dan opnamen? gewoon een simpel nummer, want in die tijd deed je gewoon een, twee, drie en vier en er nam wel iemand op, dan lieten we een boer, heel hard en hingen dan op, een lol dat we hadden, wat die andere kant daar van dacht hebben we ons niet afgevraagt, zo maakte we ook opnamens en spraken de tekst in boerse taal, door al dat lucht happen, moesten we veel scheten laten en dan lagen we in een deuk, mijn vader had nooit dat boek moeten geven van Max und Moritz op zijn oud Duits en dat kon ik ook al snel lezen, Rein had een drumstel in de schuur en drumde er op los, voor op het veldje van zijn huis, waren we aan het spelen, graafden, daar kuilen en er was ook een buurjongen van hem daar, die pakt een staaf, een pijp en zwaait er mee door de lucht, zo op mijn kop, het bloed stroomde er uit, hij had waarschijnlijk een hekel aan me, van mijn moeder mocht ik voor de troost naar de film, nou met zo,n pijn in je kop, heb je daar ook geen lol van, later ben ik er achter gekomen, dat veel kinderen, je behandelen, naar wat ouders thuis vertellen over een ander, zo dus ook over mij en dat had rare gevolgen, het gekke was dat mijn nieuwe ouders het eigenlijk niet goed vonden dat ik met Rein speelde, gelukkig zijn ze daar later op terug gekomen, Rein en ik bleven vrienden voor het leven, de ouders van Rein vonden mij ook niet de beste keuzen en ook later waren ze toch blij met me, bloed vloeit waar het moet, zo ook onze vriendschap, later hebben we met onze kinderen, oude koeien, uit de sloot gehaald, een bierte erbij en onze kinderen? das allemaal goed gekomen, gewoon vertrouwen geven! en Berg en Dal,zou het niet weten, loop er wel eens, maar het is niet zo als het was, alles is af gezet, je mag niets meer en eerlijk gezegt, het is me te netjes daar, beetje balle dorp geworden.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s