Als je van Berg en Dal, boven aan bij Hotel hamer staat, loop je iets veder door en dan kun je kiezen uit de holle weg of de lagen weg, nou dat heb ik zo vaak gedaan, dat ik er nog ziek van ben, je stort als het waren naar beneden, dan krijg je een scherpebocht naar links en dan kom je onder de oude spoorbrug van de tram, waar mee ik ooit gekomen was,, doe je dat niet heb je een tussen weg en dan kom je bij mooi Nederland, daar was vroeger een uitkijktoren en een park en dan kom je als het waren weer daaruit waar je in ging, maar dan aan de andere kant, dan ga je onder die trambrug door, dan kom je langs het huis van die man met zijn neus en verband en dan kom je langs het waterwerk, wat al jaren als kunstenaarsmuseum is om gedoopt, lijkt me niet zinnig, want alleen als je omhoog moet heb je tijd om tekijken, als je naar beneden komt, moet je daar al in de remmen duiken wil je niet dood gereden worden op de Rijksstraat weg, daar al remmend ga je rechts af, dan zitten je haren door de war en heb je net voldoende tijd naar de grens te rijden en wielermeer, als kind gingen we dan stiekum langs de grens en daar kon je ook zwemmen en zwom je in een ander land, vroeger was dat eerste gedeelte ooit van Duitsland geweest, daar kwam je nog allemaal borden van tegen, na de oorlog hebben die aardige Duitsers dat aan ons afgestaan, want die hadden net als ik iets goed temaken, dus als het waren was het dubbel op, twee keer in Duitsland en maar een grens en daar vonden we dan ook van alles wat met de oorlog temaken had, granaten, bommen, geweren, boten,botten, helmen, kogels, mortieren en de mooiste waren die fosformortieren, daar brak je de kop van af en stak je een hete, rood gloeiende pook in en dan kreeg je een gloed, ja dan gooide je dat ding van je af en kijk toe, want ik was niet helemaal gek, zo kwam de mijn opruimings dienst een keer in de maand, de troep bij me op halen, die ik met veel zweet bij elkaar gezocht had, mijn moeder en vader en buuren dachten daar anders over en onze buurman, die was bij de BB, ja alss je in het jappenkamp hebt gezeten en gevochten, dan zat je snel bij de BB, ze hebben zelfs een bunker gebouwd en die staat er nog steeds, ben er in geweest en dat hebben ze voor niets gemaakt en als ik iets voor niets maak zaten mensen te mopperen, dat waren rare tijden, angst als of ik dat al niet genoeg heb mee gemaakt en al die mensen die daar woonden, want voor ons huis was een paard met wagen met daar een bom op en een bult, bom valt, paard en wagen weg en onder aan de straat had afweer geschut gestaan, er was als het waren een dorp Kerstendal onstaan om die kanonnen heen, maar wel veel later, dat kerkhof wel, dat was er toen wel en die watertoren ook en dan had je alarm en op school moest je oevenen, en onder je stoel of bank duiken, doe dat maar eens met die rot banken van toen, heb nog pijn in mijn kont en rug en die blauwe lippen van de inkt en die geur van die gaskachel met asbest, dan ga je snel die berg weer op naar Dal, dan hoop je een revolver tevinden en dat lukt dan ook, toen maakte we van het kruit uit al die koperenhulsen, rook bommen en er woonde iemand, die na de oorlog heel rijk daarr mee geworden is of die man gelukkig was, weet ik niet je zag hem zelden en nog zelden lachen, ik wel, op mijn fiets, met een bel, of een blikje en een knijper en dan had ik een brommer of liep op blikken met touwen en hoorde je klip, klap of je maakte een telefoon, daar heb ik dan een toneelstukje moeten op voeren, terwijl ik niets geleerd had, zo als die anderen, ik moest invallen, iemand was ziek, dat is al erg genoeg, met mijn duim was het een makkie en iedereen was blij en ik ook, dat het afgelopen was en al die aandacht, iedereen zit naar je tekijken, leek de dierentuin wel en ik het aapje, want ik was een beetje onder maats, mager, spielebeentjes, korte broek, mooi bruin, dat krijg je als je ondervoed bent geweest van af je geboorte, dat trekt nooit meer weg, alleen de tijd, die gaat weg, die gaat voorbij, leek op die friesestaart klok die we hadden, die ging ook maardoor, je moest wel de gewichten verhangen anders stond die stil en dat maakte een rot herrie, mijn hond vond dat maar niks, dan lag die net lekker teslapen en dan die herrie, keek die zo van mot dat nou?dan had ik wel met haar tedoen.