Terwijl ik je streel, je nieuwe leven, daar is, niet wetent van wat is geweest, nog van wist wat gebeurt was, streel ik nogmaals, je armen, je gezicht, je bent mijn alles, je bent de liefde, waar ik van hou, zo als ik had gewild, dat ze van mij, gehouden hadden, zo als ik jou in mijn armen neem, zo als ik naar je kijk, zo als ik de warmte voel, die je voor me koestert, zo als, of het zo normaal is, je weet niet beter, tewijl ik een snee brood klaarmaak met boter, met hagelslag, er op, die je laat genieten, je buik laat genieten, in je mond, rond gaat als of het, dat is, wat je blij kan maken, meer denkt je met je hart, aan die arm om je heen, die streling, van ik weet, die warmte, dat zijn die momenten, dat geluk, me laat vergeten wat was en dat je hart slaat, daar waar ik nog steeds, op zoek naar ben, naar het mijne, je hartje snel slaat, omdat je, voelt die warmte, die ik voor je heb, ook al hebben we wijnig, al was die vlok van chocolade, alles waar het leven over gaat, als of was dat een stukje, de liefde, waar de wereld omvraagt, slecht nodig heeft, waar mijn handen je raken, je gooit, je vol tegen me aan in een overgave waar ik naar kijk en smelt, waar sneeuw jaloers op zou wezen, nog voor de zon kwam.