Mijn dochter Iris, vond me als kind, maar een gekke man, niet dat ze niet, van me hield, maar je zult toch maar zo,n vader hebben? wat hebben we gelachen, wat hebben we gehuilt, wat dat betreft, wilde ik niet onder doen, voor haar,dat staat zo raar! ze is een pinda net als ik, een pinda valt niet ver van de boom, dus ook zij niet, ik zie haar nog, in de wieg, een wieg van mijn nep oma, uit Ede, overgens de liefste oma was die je kon bedenken en als ik het over mocht doen, koos ik haar!, weer als mijn nep oma, die wieg werd, op nieuw bekleed, blauw van binnen met stof, op dat het kindje, daarin kon slapen, heel tevree en moet je zeggen, dit deed ze ook, het was een kind dat sliep, daar had je geen last van, alleen als het pijn had en je niet wist wat je moest doen om het te verzachten, dan was je radeloos, dan voelde je, in je zelf een onmacht op komen, groeien,wellen, zwellen, dan zou je alles er voor over hebben, als dat, maar goed komt en dat is ook gebeurt, nadat we jaren, een gezin waren, wel apart, wie had dat anders verwacht, met lieve buren in de betuwe een dorpje heel klein, hete Herveld, daar ergens weg gedrukt, woonde we na mijn studie in Duitsland, dit om me los temaken van mijn wilde haren, die tot mijn enkels groeide, ben verschilende keren naar de kapper geweest en me daar met mijn gezin, een nieuw leven begonnen, mijn dochter was alles, ik kon niet op van geluk, ik ging zelfs werken, maar van korte duur, ik leerde lieve mensen kennen, Jet en man en kinderen, ach, zo veel mensen, paarden markten af en aan,het bier, hier, bier daar, maakte inleg werk, Intarsio en verdiende wijnig, in die zoek tocht naar geld, want wat moet je anders, als je een gezin hebt, die als een vogelnest, gevuld met kleintjes, die om eten roepten, dan doe je alles, om aan geld tekomen en dat deed ik dan ook, dit koste mijn huwlijk, gelukkig niet mijn dochter, mijn dochter is me trouw gebleven, voor mijn dochter viel het ook niet mee, een week hier een week daar en later wilde ze alleen bij mij zijn en ik was nog steeds, op jacht naar geld, een bestaan en brijde een leven, vol onzekerheid, maar voor mijn dochter deed ik alles, ze was alles wat ik had, ze keek altijd in mijn beurs, dat bepaalde hoeveel lol we zouden hebben, dat gaf ook niets, wie wil zijn kind niet gelukkig zien?de dagen dat ze er niet was, dat waren dagen, daar wil ik niet graag aan terug denken, dan ontstaat er een leegte, waar het heelal, jaloers, op zou wezen! dan word je overmant, van een stilte, dat zelfs een spelt, een scheet van een vlieg, die ik hoorde, in mijn studie tijd, in duitsland, drie blokken verder op,dat terwijl die om de bocht ging, dit om, aan te tonen, dat mijn gevoeligheid, op scherp stond en was, dan komt, dat moment! en dat heeft mij altijd geholpen, als je in de goot ligt, dan is er vast wel iemand die je er uit haalt, probeer dit niet na tedoen! svp, maar voor mij werkte het wel! op een een of andere manier en kan geen namen noemen, zijn er mensen geweest, die door me heen keken, waar ik me ook niet voor kon verstoppen en weg duiken, die me aande, vreet hielpen en ook dat nest van me. Mijn dochter ging vaak mee, met me, in cafe, of bar, misschien niet de beste school, maar toch, dat heeft ze zelf later goed gemaakt en ben trots op haar, wat ze zelf gedaan heeft en nog steeds doet, mijn dochter die zich schaamde om dat ik in vrouwen kleding liep, die een kennis gemaakt had, die ik wilde promoten, die kleren te verkopen, weet ook niet!, wat van hem geworden is, maar, dat je alles doet, om aan eten en aan geld tekomen, niet dat je er overnadenkt dat je, dochter zich schamen moet voor jou, daar niet een bij stilstaat! kunt zien? want ik leef in de mist, dan denk ik die dochter van mij, heeft die slimheid van haar vader, dat is een echte pinda, dat kan niet missen, dan, kunnen jullie een hele zak pina,s op tafel zetten, haar haal ik er zo uit! zo als ik boven die wieg stond en naar dat kleine wezen keek en in gedachte, naar haar de woorden uitsprak, ik zal je nooit verlaten, zo als mijn, is over komen, dat was een belofte, waar, ik het heel moeilijk mee zou krijgen, dat was de dag dat ik voor de zoveelste keer de koelkast vol had met eten en de vogel was gevlogen en natuurlijk, waar, wat moest ze thuis met mij?dan ga je als kind, je strekken, dan krijg je, je vrienden en moest ik begrijpen dat mijn dochter, groter, ouder en wijzer, was geworden en ik stil stond, ik stond stil, bij iets, wat! eens een belofte was, tot het draadje knapte en daar mee mijn belofte, opgeheven kon worden, mijn taak zat er op.