Zo als het leven kan zijn, zo ver ging het ook mij, ben opgegroeit met honden, een hond is als het waren, liever als de hele mensheid zamen, mit die goed behandelt word, dat geld ook voor de mens, zo had ik een Border Colly genomen, gevonden via mijn dochter op een advertentie op markt plaats, want is was heel verdrietig, mijn trouwe metgezellin wad dood, gestorven in mijn armen, heel langzaam ebte het leven uit haar vandaan, ik kon nog niet of wilde niet begrijpen dat ze heen was, haar lichaam verstijfde in mijn armen en heb haar begraven op de plek voor het huisje, waar als ik kersen pluk, ik even aan haar denk, daar liggen nu twee honden en ieder is een verhaal apart, Boute was en hond die leerde ik kennen bij een vriend van mij, die woonde ergens in de Betuwe, ik ging wandelen, maar daar voor was ik bij hem thuis, bij binnen kost werd ik buiten zijn vrouw op gewacht door een Colly, waar van de blijdschap, torenhoog, wat jankent, liet zien dat die blij was, blij was me tezien en toen we gingen wandelen, stond ik verbaast van zijn opvoeding, het luisteren en kijken naar bewegingen, van wat ze geacht werd tedoen, om haar baasje blij temaken en dat weer gaf haar vertrouwen en dat dit wezen van mij zou worden? wie had dat gedacht?want ik was verlieft geworden, bij oog op slag, als door de bliksem getroffen, wat een hond!

Wat mensen niet beseffen en dit is helaas tevaak waar dat als je een bordercolly neemt of welk beest ook, je de tijd en ruimte moet hebben, een colly hoort niet op een flat en border hoort niet in een huishouden, waar niemand thuis is, een border wil werken, al was het maar bewaken van een poes,al waren het maar de kippen, hij of zij moet kunnen rennen, rennen tot zijn tong op de grond hangt, rood gekleurt en bijna op de grond en hijgen van inspanning, voor je voeten en je aankijkt, van heb ik dat goed gedaan en jij, je aait zijn hoofd, de hond is gelukkig, zo ook mijn Bute, toen mijn dochterje geboren werd, ik haar twee dagen oud,naar buiten nam, en Bute liet ruiken aan haar, dit eerste contakt, die eerste geur, kam niet in de buurt van mijn dochter, wat die lief uit ziende hond veranderde terplekken in een monster, dit was een hond, waar je alleen al keek je, wist wat tedoen, zijn vrolijkheid was zo aanstekelijk, dat zelfs als je een katerhad, de kater verdween, je de hond liefkoosde, omdat je weet dat het niet zijn fout was, dat je pijn in je herzens had, die Amerikaan die geschreven heeft over zijn bordercolly, wat heb ik genoten van zijn boeken, wat genoot ik van de ze hond, wat heb ik tranen gelaten, toen ik om half acht smorgens werd gebeld door mijn vriend Michiel, die bij me was op bezoek, met vrouw en kinderen, die ik de avond daar voor zei, Buto waakt over jullie! en wat ben ik blij, want anders was misschien een van zijn kinderen aan gevallen, gedood, ik kwam kijken  Bute lag open, tien centimeter diepe wond, tien centimerer lang en tien centimerer hoog, ik heb van alles er op gegooit zodat er geen infectie zou komen, het mocht niet baten, zelf de doker had er niets aan kunnen doen, ze verdroeg dit alles, zonder een krimp, enkele minuten voor ze heen zou gaan, heft ze nog een ronde gemaakt, om tekijken of alles goed was en ik de heep kreeg dat het weer goed ging? en ze storte neer in mijn armen en ik heb gehuild, ik heb gehuild met haar in mijn armen, tewijl de maan aan gaf dat ze allang weg was, waar geen plaats was voor mij, ik heb haar in mijn armen mee genomen naar die boom een gat gegraven en haar bedankt voor alles, wat kun je gehecht zijn aan zo,n lief beest, die meer begreep als ik, wat liefde is!