Jos! die komt gelukkig vaak bij ons, hij drinkt niet, iedergeval niett bij ons en heeft altijd goede zin, ik zou daar bijna een voorbeeld aan kunnen nemen, die begint te lachen en zegt heb je die kop van jouw, al gezien?geen spiegel in de buurt en je wil ook niet onbeleeft  zijn, kijk je of je van Mars komt en Jos snapt dat dan ook gelijk, wat dat betreft hebben Jos en ik iets gemeens, ik begin teschrijven en hij is er mee gestopt, Jos is net als ik gestelt op rust, vooral niet teveel mensen om ons heen, als we,de behoefte voelen, zoeken we, ze zelf op, niet anders om, Jos is voor mij als een kind, maar niet van mij, altijd vrolijk, soms bezorgt en dan praten we ook, dan luisteren we naar elkaar, niet dat een van bijde, het gevoel heeft wat doe ik hier?Hij is apart net als ik en dat klikt, Jos is anders als ik, die gaat lekker zijn eigen weg en soms moet ik bellen, waar die uithangt, maar op een een of andere manier weet die, het bedompte mobielhome te vinden, natuurlijk zet ik de ramen open, want hij rookt niet en zet een kopje thee, ik zelf een glaasje wijn, daar is die dan niet blij mee, er zijn ergere dingen op de wereld? en dat klopt, daar praten we dan ook over, maar wat kunnen we daar aan veranderen? we doen al, zo ons best, wij bijde proberen ons zo klein te maken, dat niemand ons op merkt, last van ons heeft, wat dat betreft als straks de zomer komt gaan we op het terras zitten, genieten, van de stilte! want dat is waar Jos van houd, zijn oren zijn wel, zo gevoelig geworden, dat elk geluid pijn doet aan zijn oren en ik kan hem geen ongelijk geven, dat doet pijn, dan trek, die gekke bekken naar mij  dochter, praat honderd uit, met mijn vrouw en heeft het over alles en nog wat, maar! houd niet van friekandelle en daar hebben we lol over, gewoon zamen zijn, even niet alleen en het maakte niet uit ,waar je vandaan komt en Jos, is ver geweest, dus die, weet dat als geen ander, daar ben ik dan een broekje bij en nog erger, zijn pensioen ging eerder in als de mijne, terwijl we iets schelen, maar niet in onze ogen, we zijn verre buren en dat is goed ook, want dan kun je zelf aangeven wanneer de tijd rijp is, zo wil ik Jos bedanken, dat die de moeite neemt mijn gezin te leren kennen en mij ook en dat ik hoop dat we vaak mogen lachen en even vergeten wat er om ons heen gebeurt, natuurlijk ziet hij die de ellende hier, wat moet en kan hij veranderen? zijn bezoek zegt voor mij al genoeg, bedankt Jos, liefs van mijn familie.