Dat is hem dan, een foto ooit gekregen, van wie?? ik weet het niet, maar mijn rijke bezit, mijn alles, mijn niets, waar ik slapeloze nachten van heb door gebracht, fantasieen heb gemaakt, zandkastelen,ijsmonumenten, alle bedenkbaren senario,s waar een film maker jaloers op zou wezen, waar een dichter zijn vingers aflikt, waar een schilder uuren zou willen wachten op de juiste licht inval, waar de dirigent zijn oor zou spitzen, zijn stokje als magie, tikkent tegen zijn ritme en het juiste gevoel tot uit drukkig zal brengen.
Dit is de man waar ik niets van weet, dan alleen een natte kus op mijn wang een herrinering, een man die ik in der loop der jaren en wat kunnen jaren langzijn, einde loos lang, langer als lang als een uitgestrekte woestijn, de laaste keer dat ik hem zag, zonder dat ik begreep dat het de laaste keer zou zijn, kreeg ik een brandweer auto, een hele mooi, die kon echt waterspuiten en tien gulden, dat moest alles goed maken, dat was de warme deken die ik kreeg, zoals het rodekruis ze ook uitdeelt aan behoeftige, die kou, de oneindige kou.
Ik heb daar mee gespeelt, branden geblust, geblust mijn verdriet, geblust mijn gemis,die grote huiskamer! want het was een groothuis waar we woonde, je kon er verdwalen, erger nog, je kon daar rond lopen en als of er een stem rond huisde, die niet tegen jouw praate, maar voor iedereen, een spook???dat woord kende ik nog niet, maar die sisste te dan, ga daar eens kijken en daar en daar en al doende kwam je bij deuren en deuren en trappen en ruimtes, verboren ruimtes, waar je toch een beetje bang weer terug sloop naar de woonkamer, daar was mijn nieuwe moeder, best wel gek, vind je niet??ja!!! ik had zomaar een nieuwe moeder en!!! een vader en die vader noemde ik JAN, dus ik moet er van uit gaan dat, dat zo was JAN en zij, zij hete ENS, best wel een mooie naam, niet te moeilijk en Jan ook niet te moeilijk en een hond, heel bruin en lief met een langestaart en heet Loebash, dat werd alweer moeilijker, daar bleef je steken, als of we letters bleven plakken op mijn tong, die wilde er niet uit, als of de letters bang waren zich samen te voegen met het woord.
Dat was niet mijn schuld, misschien was het wel de fout van mijn tong???
Het woord schuld, wat is dat, waarom heeft dat woord mij zo geplaagt, waarom zou dat woord bij mij blijven, mij straffen, mij blijven straffen, tot ik uit gestraft ben.Ja daar stap je niet zo maar over heen??een woord is een woord, het is geen tak, over een tak kun je heen stappen of weg schoppen of er op stappen en kkkrraaak, stok in twee en onder die stok de bladeren? als het herft is zijn ze bruin van kleur, soms geel, dat hangt af van welke boom dat blad afkomt, afkomen, ik kom van mijn vader, tenminste daar ga ik van uit, mijn hele lichaam kronkelt, ik word in de houtgreep genomen, ik word gevloert, ik klop af, ik geef me over.
Mijn vader was mooi, als je naar mijn vader keek, en dit vooral met tegen licht, dan stond daar iemand!!misschien wat hulpeloos, onschuldig een kind, net als ik, zijn woorden sluimeren nog steeds door mijn oren, was dat weer die slang??
Ja mijn vader die had het, uit eindelijk was hij mijn held, dapper heeft hij me verdedegt in een vliegtuig gestopt in zijn legerplunjezak, opdat ik niet weg liep, misschien was er wel een soldaat die een hondje in zijn plunjezak had of een poesje, zo dat ik niet de enige was die in een legerzak zat, ik zie het gat van de opening van het vliegtuig voor me!!!wedden dat mijn vader me hielp er uit tekomen, want dat was een gat!!!om bang van teworden en daar onder?? beton een betonnen vloer, nooit eerder gezien, maar het bestond wel, ik heb het zelf gezien, dat voor ik het weet loop ik op dat beton, langs het vliegtuig en dat vliegtuig was links van me, dit kon ik waarnemen van uit mijn linkeroog, volgens mij had ik rechts geen oog, of iedergeval heb ik daar geen herrinering aan.
Van uit mijn gedachte, droom en mist, werd ik vast gehouden, werden klanken uit gesproken, gebaren, gehuil, de kreet jullie leven, jullie hebben overleeft, nu denk ik, wat heb ik overleeft, wat leef ik, waar is mijn vader, waar is dat vliegtuig, waar is dat paspoort, waar is mijn mist, ik moest eens weten wat me te wachten stond?
Amsterdam, trappen, stijle trappen, kamer met kasten, klappen, slaag, gescheld, uit gehongert, gegil, geschreew, was ik maar gebleven was ik maar nooit uit dat gat van het vliegtuig gegaan, was ik maar nooit in die plunjezak gestopt, was ik maar nooit gevonden met mijn zusje in het kamp, was ik maar nooit geboren uit de schoot van mijn moeder, had mijn vader maar nooit zijn zaad gespoten in haar, op dat ik niet was ontstaan.
Wat voor een lol moet mijn vader gehad hebben????de lol om naar Indonesie tegaan, te gaan vechten, tegen wat en voor wie?in de naam van de koning en koningin.